Şəltə-şəltə zərfi, əsasən bir şeyin parçalanmış, dağılmış, tikə-tikə və ya qırıntı halında olduğunu ifadə edir. Lügətlərdəki "parça-parça, tikə-tikə" tərifi sözün əsas mənasını əks etdirir, lakin onun ifadə etdiyi parçalanmanın xarakterini tam olaraq əhatə etmir. Şəltə-şəltə olaraq təsvir edilən bir şey, adətən, iri parçalara deyil, daha kiçik, bəzən qeyri-müntəzəm formalı hissələrə bölünmüşdür. Bu parçalanma qəfil və ya təsadüfi bir təsir nəticəsində baş verə bilər.
Sözün etimologiyasına dair dəqiq məlumat yoxdur, lakin onun türk dillərindən gəldiyi güman edilir. "Şəltək" kimi bir kökdən törəmiş ola bilər və bu da qırılma, sınma mənalarını ehtiva edir. "Şəltə-şəltə"nin təkrarlanan quruluşu isə həmin parçalanmanın miqdarını və ya intensivliyini vurğulayır.
Misal olaraq verilən cümlədə ("[Humayın] papağına dörd tolamaz birdən dəydiyi üçün papağın sağanağı şəltə-şəltə oldu") papağın sağanağının tolamazın təsiri ilə necə kiçik, qeyri-müntəzəm parçalara ayrıldığını göstərir. Başqa nümunələr: "Bombadan sonra bina şəltə-şəltə oldu", "Döyüşdən sonra ərazidə şəltə-şəltə qırıntılar qalıb", "Qəza nəticəsində avtomobil şəltə-şəltə parçalanmışdı". Bu cümlələrdə də sözün ifadə etdiyi parçalanmanın qeyri-bərabər, qırıntı və ya tikə-tikə olduğunu görürük.
Yekun olaraq, "şəltə-şəltə" zərfi, bir şeyin qəfil və ya xarici bir təsir nəticəsində kiçik, qeyri-müntəzəm parçalara bölünməsini ifadə edən, "parça-parça, tikə-tikə" mənasından daha geniş və daha ifadəli bir təsvirdir.