Şərt (ər. شرط - şart) sözü bir şeyin mövcudluğunun, baş verməsinin və ya gerçəkləşməsinin əsas amili, ön şərti, vacib tələbi mənasını verir. Əsasən iki əsas mənada işlənir:
1. Zəruri Amil, Əsas, Ön Şərt: Bu mənada şərt, bir hadisənin, prosesin və ya vəziyyətin baş verməsi üçün mütləq lazım olan amilləri, zəmini ifadə edir. Məsələn, "Müvəffəqiyyət üçün çalışqanlıq əsas şərtdir" cümləsində "şərt" sözü müvəffəqiyyətə nail olmaq üçün çalışqanlığın vacibliyini, onun əsas amil olduğunu göstərir. Başqa bir misal olaraq, "Sağlam həyat tərzi üçün düzgün qidalanma vacib şərtdir" cümləsini göstərmək olar. Burada "şərt" sağlam həyat üçün düzgün qidalanmanın mütləq olması mənasını verir. Bu mənada "şərt" sözü "tələb", "vaciblik", "zəruriyyət" sözləri ilə sinonim olaraq işlənə bilər.
2. Saziş, Razılaşma Şərti: Daha az işlənsə də, "şərt" sözü iki və daha çox tərəf arasında bağlanan razılaşmada, müqavilədə qoyulan tələb, müddəa, bənd mənasında da işlənə bilər. Məsələn, "Ev almaq üçün müəyyən şərtlərə əməl etməliyik" cümləsində "şərt" sözü ev almaq üçün yerinə yetirilməli olan müəyyən qaydaları, razılaşmanı ifadə edir. Bu mənada "şərt" sözü "bənd", "müddəa", "tələb" sözləri ilə sinonim olaraq işlədilə bilər. Bu mənada "şərt" sözünün bir çoxluq forması - "şərtlər" daha çox işlənər.
Qeyd etmək lazımdır ki, hər iki mənada da "şərt" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Lakin əsas mənası həmişə bir hadisənin baş verməsi, vəziyyətin yaranması və ya prosesin reallaşması üçün vacib olan tələbi və ya amili bildirməsidir.