Şirəli sifəti, əsas mənası olaraq "şirəsi olan", "sulu" mənalarını ifadə edir. Bu, bitkilər, meyvələr və ya hətta yeməklər üçün istifadə oluna bilər. Lüğətlərdə sadəcə "şirəsi olan" kimi qısa bir izah verilə bilsə də, şirəlilik anlayışı daha geniş bir konteksti əhatə edir. Bitkinin və ya meyvənin daxili toxumasının maye və sulu olması, dadının və toxumasının da bu mayenin miqdarına və tərkibinə bağlı olmasını nəzərdə tutur.
Məsələn, "şirəli meyvə" deyərkən, sadəcə sulu olduğunu deyil, həm də həmin sululuğun dad və toxuma baxımından müsbət keyfiyyətlərə malik olduğunu ifadə edirik. "Şirəli yem" deyərkən isə yemin dadlı və həmçinin qida baxımından zəngin olduğunu bildiririk. "Şirəli bitki" ifadəsi isə bitkinin sululuğunu, canlılığını və sağlamlığını vurğulayır. Belə bitkilər ümumiyyətlə daha şirəli meyvələr verir və ya özündə daha çox qida maddəsi saxlayır.
Verilən nümunə cümləsində ("Ənvər şirəli üzüm yeyir, qırmızı yanaqları gözəllənir, qüvvəsi birə yüz artır") "şirəli" sözü üzümün dadlı, sulu, və sağlamlıq üçün faydalı olduğunu vurğulayır. Ən əsası isə, üzümün yeyilməsi ilə Ənvərin sağlamlığının və enerjisinin artması arasında səbəb-nəticə əlaqəsi göstərilir. Şirəli üzüm burada yalnız dadı baxımından deyil, həm də qida dəyəri baxımından üstünlüyünü göstərir.
Etimoloji baxımdan "şirə" sözü fars dilindən mənşəlidir və "meyvənin suyu" mənasını daşıyır. "Şirəli" isə bu sözə "-li" şəkilçisinin əlavə olunması ilə əmələ gəlmiş sifətdir. Yəni "şirəsi olan" mənasını verir. Ancaq bu sadə tərif, sözün ifadə etdiyi zəngin konnotasiyanı tam əks etdirmir.