Şrift sözü alman dilindən (Schrift) gəlmişdir və poliqrafik termindir. Əslində "yazı", "yazı tipi" mənalarını daşısa da, tipoqrafiya və çap sahəsində daha dar, konkret bir mənaya malikdir. Müasir tipoqrafik terminologiyada "şrift" müxtəlif ölçülərdə, formalarda (roman, kurssiv, qalın, incə və s.) və üslublarda olan hərflər dəstinə, yəni müəyyən dizayn elementlərinə malik mətbəə hərflərinin tam məcmusuna işarə edir.
Belə ki, şrift sadəcə hərfləri deyil, həm də nöqtə, vergül, tire, nömrələr, xüsusi simvollar kimi çap elementlərini özündə birləşdirir. Bu elementlərin hamısı vahid bir dizayn konsepsiyası əsasında yaradılır və tipoqrafik harmoniya təmin edir. Mütəxəssislər müxtəlif şriftlərin fərqli xüsusiyyətlərini nəzərə alaraq onları mətni qavramağı asanlaşdırmaq, oxunabilirliyi artırmaq, dizaynın ümumi estetikasını təkmilləşdirmək məqsədilə seçirlər.
Şriftlərin müxtəlif növləri mövcuddur: serifli (məsələn, Times New Roman, Garamond), serfsiz (məsələn, Arial, Helvetica), dekorativ (məsələn, Blackletter), eləcə də mono-space (bütün hərflər eyni enə malikdir) şriftlər. Hər bir şriftin özünəməxsus xüsusiyyətləri (xət qalınlığı, hərflərin forması, boşluqlar və s.) oxunma rahatlığını və estetik təsirini müəyyən edir. Müasir texnologiyalar sayəsində rəqəmsal şriftlər geniş yayılıb və onların sayı hər gün artır.
Cümlə içində istifadə: "Kitabın şrifti çox kiçik idi, ona görə də oxumaq çətin idi." və ya "Dizayner yeni logo üçün xüsusi bir şrift hazırladı." bu ifadələrdə şriftin tipoqrafik mənası açıq-aşkar görünür.