Şurup sözü Azərbaycan dilində, əsasən, alman dilindən (alm. Schraube) götürülmüşdür və "burğulu mıx", "vint" mənalarında işlənir. Lüğətlərdəki bu izahı genişləndirərək daha dəqiq və əhatəli bir təsvir vermək olar:
Şurup (Schraube): Silindrik gövdə üzərində sarmal formada yivlənmiş, baş hissəsi olan və bir neçə növ materialdan (metal, plastik, ağac və s.) hazırlanan bir bağlayıcı elementdir. Baş hissəsinin forması və ölçüləri müxtəlif ola bilər (məsələn, altıbucaqlı, düz, yarıq başlıq və s.). Şurublar, yivlərinə uyğun hazırlanmış dəliklərə bərkidilir və dönmə hərəkəti ilə möhkəm birləşmə yaradırlar. Onlar, vintlərdən fərqli olaraq, adətən daha iri və möhkəm olurlar. Şurublar yalnız qayka ilə birlikdə istifadə edilmir; bəziləri öz-özünə kəsən (özünü kəsən) olur və özünün bərkidildiyi materialda bir dəlik yaratmaqla möhkəmlənir. Şurubların ölçüləri, materialları və baş formaları olduqca müxtəlifdir, bu da onların çox müxtəlif tətbiq sahələrinə malik olduğunu göstərir. Konkret olaraq, mexanika, tikinti, mebel istehsalı, elektrik və digər sahələrdə geniş istifadə olunur.
Fərqli cümlələrdə işlənmə nümunələri:
• Masadakı taxta hissələri möhkəm bağlamaq üçün uzun şuruplardan istifadə etdik.
• Kəməri divara asmaq üçün divara şurup vurmaq lazımdır.
• O, qırılan əşyanı yapışdırmaq əvəzinə, onu şurupla bərkitməyə çalışdı.
• Yeni avtomobilin təkərlərini möhkəmləndirmək üçün xüsusi şuruplar lazımdır.
Bu nümunələr göstərir ki, "şurup" sözü, həm gündəlik həyatda, həm də texniki mətnlərdə geniş işlədilir.