Şüalı (şüa + -lı) sifətdir. Əsas leksik mənası "şüa buraxan", "şüa saçan", "şüaları olan" deməkdir. Bu məna, sözün mənşəsindən də aydın görünür: "şüa" sözü ilə "-lı" əlavəsinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. "-lı" əlavəsi isə bir şeyin keyfiyyətini, xüsusiyyətini, malikliyini bildirir. Beləliklə, "şüalı" sözü bir obyektə, hadisəyə və ya varlığa şüa buraxmaq xüsusiyyətinin aid olduğunu göstərir.
Lüğətlərdə qeyd edilən "şüaburaxan", "şüaverən" ifadələri "şüalı" sözünün sinonimləri kimi qəbul edilə bilər, lakin "şüalı" daha ümumi və qısa bir ifadədir. "Şüaburaxan" daha çox aktiv şüa buraxma hərəkətini ifadə edərkən, "şüaverən" isə buraxmanın nəticəsini vurğulayır. "Şüalı" isə hər iki mənanı özündə əks etdirə bilər və eyni zamanda sadəliyi ilə seçilir.
Sözün işlənməsinə dair nümunələr: "Şüalı günəş səhəri işıqlandırdı." cümləsində "şüalı" sözü günəşin işıq saçan xüsusiyyətini ifadə edir. "Şüalı ulduz" ifadəsi isə parlaq, şüa saçan ulduzlara aid edilir. "Şüalı gözləri ilə məni seyr etdi" cümləsində isə metaforik mənada işlədilmişdir: gözlərin parlaqlığı, cazibəsi şüalara bənzədilir. Bu nümunələr "şüalı" sözünün həm əşya, həm də insanlara aid olaraq, həm düz, həm də məcazi mənada işlənə bildiyini göstərir.
Ümumiyyətlə, "şüalı" sözü müxtəlif kontekstlərdə şüa buraxma, parlaqlıq, cazibə və s. mənalarını ifadə etmək üçün istifadə oluna bilən çox yönlü bir sifətdir. Onun mənası hər zaman kontekstdən asılı olaraq dəqiqləşdirilir.