Şüarçılıq: (is. ) Əməli hərəkət və ya konkret işlərlə müşayiət olunmayan, yalnız şüarların irəli sürülməsi və təbliği ilə kifayətlənmə halına deyilir. Bu, quru, boş və nəticəsiz qalan təbliğat üsuludur. Şüarçılıq, əsasən, həqiqi dəyişikliklər etməkdən daha çox, görünüş yaratmaq, ideoloji və ya siyasi üstünlük əldə etmək məqsədilə istifadə edilə bilər. Hərəkətə keçmədən, yalnız sözlə kifayətlənmə, praktik addımlar atmadan nəzəriyyələri təbliğ etmə şüarçılığın əsas xüsusiyyətlərindəndir. Bu, həmçinin, əsl hədəflərin gerçəkləşdirilməsi üçün konkret plan və strategiyaların olmamasının göstəricisi ola bilər.
Məsələn, "Ədalətli cəmiyyət qurulacaq!" şüarının təkrarlanması, əgər bu şüarla bağlı konkret addımlar, islahatlar və praktik tədbirlər atılmayıbsa, şüarçılıq nümunəsidir. Şüarçılığın əksinə olaraq, hər hansı bir məqsədə doğru hərtərəfli, planlı və konkret addımlar atmaq, əməli işlər görmək şüarçılığın əksini təşkil edir. Cabbarlının əsərlərindəki ictimai fikir daha da dərinləşir, aktual mövzu şüarçılığın təhlükələrini və həqiqi dəyişiklik üçün əməli fəaliyyətin vacibliyini göstərmək ola bilər.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "şüar" sözü fransız dilindən (slogan) mənşəlidir və əslində "döyüş çağırışı" mənasını verir. Azərbaycan dilinə bu mənada daxil olmuşdur. "Çılıq" isə "-çılıq" əlavəsi ilə iş, fəaliyyət mənasını əlavə edərək "şüar irəli sürmə fəaliyyəti" mənasını yaradır. Ona görə də şüarçılıq, sadəcə şüar demək deyil, bu şüarların hərəkətə keçmədən təkrarlanması və təbliğidir.
Müxtəlif cümlələrdə necə işləndiyi nümunələri:
- Onların siyasəti yalnız şüarçılıqdan ibarət idi.
- Hökumət tərəfindən irəli sürülən bəzi vədlər sadəcə şüarçılıqdan başqa bir şey deyildi.
- Şüarçılıqdan uzaqlaşaraq, konkret işlərə başlamaq vacibdir.
- Əsərdə şüarçılığın təhlükələri və əməliyyatın üstünlüyü bədii üsulla əks olunub.