Tamlıq (ərəb. tam - "bütöv", "tam") sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir və geniş kontekstdə “bütövlük”, “tam halda olma”, “tamamlıq” kimi anlayışları ifadə edir. Əsas mənası “bütövlük, tamamlanmış olma, çatışmazlığın olmaması”dır. Bu mənada, şeyin hər hansı bir hissəsinin olmaması, çatışmazlığı yoxdur, bütün komponentləri yerindədir və öz funksiyasını tam yerinə yetirir.
Tamlıq anlayışı həm fiziki, həm də mənəvi varlıqlara aid edilə bilər. Fiziki mənada bir əşyanın tamlıqda olması onun bütün hissələrinin tam və sağlam olması deməkdir. Məsələn, “qabın tamlığı pozuldu” deyəndə, qabın bir hissəsinin sınması, dağılması nəzərdə tutulur. Mənəvi mənada isə tamlıq daha mürəkkəb bir anlayışdır və bir insanın ruhi və əqli sağlamlığını, harmoniyasını, özünü tam hiss etməsini, həyat məqsədinin aydınlığını və onunla bağlı olma hisslərini ifadə edə bilər. Məsələn, "özünü tam hiss etmək", "həyatının tamlığı", "ailə tamlığı" kimi ifadələr bu mənanı əks etdirir.
Tamlığın əks mənaları əksiklik, qüsur, natamamlıq, yarımçıqlıq kimi sözlərlə ifadə edilə bilər. "Tamlıq və möhtəşəmlik təsiri oyadır" cümləsində heykəl qrupunun bütün elementlərinin bir-birini tamamlaması, bütöv və təsirli bir kompozisiya yaratması vurğulanır. Burada tamlıq, həm kompozisiyanın formal bütövlüyünü, həm də onun estetik təsir gücünü, bədii kamilliyini ifadə edir.
Dil tarixi baxımından, "tam" sözünün kökü qədim türk dillərinə gedib çıxır və bütövlük, tamamlanma mənasını daşıyan köklərdən törəmişdir. Müasir Azərbaycan dilində istifadə edilən "tamlıq" sözü bu kökdən törəmiş soyadlardan biridir və zamanla məna çalarları zənginləşərək, daha geniş bir kontekstdə işlənmişdir.