Təpəli sifəti, əsasən relyefin xüsusiyyətini ifadə edərək, bir səthin və ya ərazinin təpələrlə, yüksəkliklərlə, qabarıqlıqlarla xarakterizə olunmasını bildirir. Bu, həm də həmin səthin görünüşünü, formasını təsvir edir. Sözün əsas mənası “təpə” sözündən törəyərək, "təpəli"nin mənasını əsasən təpələrin varlığı ilə əlaqələndirir. Lüğətlərdəki qısa “sivri” tərifi isə təpələrin formasının ümumi bir xüsusiyyətini göstərir, lakin bütün təpəli ərazilər mütləq sivri olmur. Bəzi təpələr yumru, hamar, ya da pilləli ola bilər.
Sözün işlənməsinə nümunələr: “Təpəli dağ” ifadəsi, zirvələri və yamacları olan, qabarıq və qırışıqlı bir dağ mənzərəsini canlandırır. “Təpəli yer” ifadəsi isə təpələrlə örtülü, düzənlikdən fərqli, qeyri-bərabər bir səthi ifadə edir. Bu ifadələr təkcə coğrafi relyefdə deyil, həm də digər sahələrdə, məsələn, "təpəli xalça" (təpə-təpə toxunmuş xalça) kimi metaforik mənada da işlənə bilər. Bu halda təpələr fiziki qabarıqlıq deyil, toxumada yaradılan vizual təsirdir.
Etimoloji baxımdan, "təpəli" sözü "təpə" sözünün "-li" şəkilçisi ilə birləşməsindən əmələ gəlib. "-li" şəkilçisi, bir əşyanın və ya hadisənin müəyyən bir xüsusiyyətə malik olmasını bildirir. Beləliklə, "təpəli" sözü "təpəyə malik olan" mənasını da ifadə edir. Sözün sinonimləri arasında "qabarıqlı", "yüksəklikli", "zirvəli" kimi sözləri göstərmək olar, lakin hər birinin mənası "təpəli" sözündən bir qədər fərqlidir. Məsələn, "qabarıqlı" sözü daha çox səthin üzərində çıxıntılar olması haqqında danışır, "yüksəklikli" sözü daha geniş ərazilər üçün işlənir və "zirvəli" sözü isə ən yüksək nöqtəni vurğulayır.