Təsbit (ər. تثبيت - təsbit) sözü ərəb dilindən keçmiş olub, əsasən bir sözün, fikrin, hadisənin və ya vəziyyətin düzgünlüyünü, doğruluğunu təsdiq etmək, qəbul etmək və ya sabitləşdirmək mənalarını verir. Lüğətlərdəki sadə izah kifayət qədər ümumi olsa da, sözün kontekstə bağlı olaraq daha zəngin bir məna spektrinə malik olduğunu qeyd etmək lazımdır.
Təsbit, sadəcə olaraq bir şeyin doğruluğunu təsdiq etməkdən daha çox, onu həqiqət kimi qəbul etmək və bunun əsasında sonrakı hərəkətləri qurmaq mənasını da ehtiva edir. Məsələn, "elmi təsbitlər" deyəndə, yalnız elmi müşahidələrin qeyd edilməsi deyil, həm də bu müşahidələrin elmi dairələr tərəfindən qəbul edilməsi, doğru hesab edilməsi nəzərdə tutulur. Bu mənada, təsbit, bir növ yekunlaşdırma, qərar vermə prosesinin son mərhələsini təmsil edir.
Sözün işlənməsində bir sıra nüanslar mövcuddur. Məsələn, "təsbit olunmuş qayda" ifadəsi, həmin qaydanın yalnız mövcudluğunu deyil, həm də onun məcburi tətbiqini bildirir. "Hadisə təsbit olundu" deyəndə, hadisənin baş verməsinin yalnız qeydə alınması deyil, həm də onun reallığının qəbul edilməsi başa düşülür. "Səhvlər təsbit edilərək aradan qaldırıldı" cümləsində isə təsbit, səhvlərin aşkarlanmasını, onların mövcudluğunun qəbul edilməsini və sonra isə düzəldilməsini ifadə edir.
Ümumiyyətlə, "təsbit" sözü müəyyən bir faktın, vəziyyətin və ya hadisənin mövcudluğunu, doğruluğunu və ya etibarlılığını təsdiq etmək, qəbul etmək və ya sabitləşdirmək üçün istifadə olunur. Bu, həm obyektiv (elmi təsbitlər), həm də subyektiv (şəxsi təsbitlər) ola bilər. Kontekstə görə, sözün mənası incə fərqlərlə zənginləşir və daha dəqiq bir ifadə qazanır.