Tinli sifəti, əsasən Azərbaycan dilinin şivə və ləhcələrində daha geniş yayılmış bir sözdür. Standart ədəbi dildə istifadəsi məhduddur, lakin mənası "tini olan", "tilli", "iti və kəskin uclu" kimi tərcümə edilə bilər. Bu məna bir əşyanın kəskin, iti və ya qabarıq, çıxıntılı bir quruluşa malik olduğunu ifadə edir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "tin" kökünün "uç", "zirvə", "qabaq çıxıntısı" kimi mənaları olduğunu görərik. "Tinli" isə bu kökün sifət şəkilçisi "-li" ilə birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Beləliklə, "tinli" sözünün əsl mənası "uçlu", "zirvəli", "qabarıq uclu"dur. "İti tinli stol" ifadəsində isə stolun kəskin, qabarıq və ya çıxıntılı ayaqları və ya kənarları nəzərdə tutulur. Bu, stolun formasının kəskin bucaqlar və ya çıxıntılarla xarakterizə olunduğunu göstərir.
Başqa nümunələrə baxaq: "Tinli daş" (iti və kəskin kənarları olan daş), "Tinli qaya" (qabarıq, çıxıntılı qaya). Göründüyü kimi, "tinli" sifəti əşyanın kəskinliyi, iti və ya qabarıq formasını ifadə edir. Standart ədəbi dildə bu mənanı daha dəqiq və aydın ifadə etmək üçün "iti", "kəskin", "qabarıq", "çıxıntılı" kimi sinonimlərdən istifadə etmək daha düzgündür. Ancaq şivə və ləhcələrdə "tinli" sözü geniş istifadə olunur və onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər.
Qısaca desək, "tinli" sözü əşyanın iti, kəskin, qabarıq və ya çıxıntılı formasını ifadə edən, əsasən şivələrdə işlənən bir sifətdir. Ədəbi dildə daha dəqiq sinonimlərlə əvəz olunması məsləhət görülür.