Tragikomediya [yun. tragoedia və ital. commedia] – həm faciəvi (tragediya), həm də komik elementləri özündə birləşdirən bir dramatik əsər janrıdır. Bu janr, tamaşaçıda eyni anda həm kədər, həm də gülüş hissləri oyadır. Tragikomediya, tamamilə faciəvi və ya tamamilə komik olmayan, hər iki əsas xüsusiyyəti qarışdıraraq müəyyən bir tarazlıq yaradan bir orta yol tapır. Faciəvi elementlər, adətən, əsərin əsas mövzusu ilə, qəhrəmanın daxili mübarizəsi və ya hadisələrin ağır nəticələri ilə bağlı olur. Komik elementlər isə bu faciəvi fonun üzərinə, dialoqlar, personajların xarakterləri və ya vəziyyətlər vasitəsilə əlavə edilir, gərginliyi azaldır və tamaşaçı üçün fərqli bir baxış bucağı yaradır.
Tragikomediya janrının tarixi qədim Yunanıstana qədər uzanır, baxmayaraq ki, müasir anlayışda formalaşması daha sonralar baş verib. Qədim Yunan tragiyası və komediyasının təkamülü zamanı bəzi əsərlərdə bu iki janrın qarışığı müşahidə edilib. Lakin, tragikomediya müstəqil janr kimi əsasən Rönesans dövründə formalaşıb və sonrakı dövrlərdə, xüsusən də 18-ci və 19-cu əsrlərdə ədəbiyyat və teatrda geniş yayılıb.
Müasir tragikomediya əsərlərində faciəvi və komik elementlərin nisbəti dəyişkən ola bilər. Bəzi əsərlərdə komik elementlər faciəvi elementləri üstələyə bilər, bəzilərində isə əksinə. Bu nisbət əsərin ümumi tonunu və mesajını müəyyən edir. Tragikomediya əsərlərində qəhrəmanlar tez-tez həm ciddi, həm də komik cəhətlərə malik olurlar; onların təcrübələri həm acınacaqlı, həm də gülünc ola bilər. Bu janr həyatı bütün çoxcəhətliliyi ilə, faciəvi və komik vəziyyətlərin qarışığı ilə göstərməyə çalışır.
Tragikomediya əsərlərində tez-tez ironik və satirik ünsürlər də işlənir. Belə əsərlərdə cəmiyyətin müxtəlif problemləri, insan münasibətləri, həyatın absurdluğu və ədalətsizliyi həm faciəvi, həm də komik prizmadan təsvir edilir. Misal olaraq, Şekspir’in bəzi əsərlərini, müasir teatr və kinematoqrafiya nümunələrini göstərmək olar.