Tumar sözü Azərbaycan dilinin köhnə sözlərindən biri olub, əsasən yazılı və ya lülələnmiş ağ kağız parçasını ifadə edir. İbn Davudun əsərlərində rast gəlinən bu söz, müasir dilə tam uyğun gəlmir və mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilir. Lüğətlərdəki "lülələnmiş ağ və ya yazılı kağız" tərifi qısadır və sözün bütün imkanlarını əhatə etmir.
Daha dəqiq olaraq, tumar, əsasən, müqəddəs hesab edilən, duaların, sehrli formulaların, ayələr və ya digər dini-mədəni məzmunların yazıldığı bir kağız və ya parça parçası deməkdir. Bu yazılı mətnlər adətən kiçik ölçülü olub, amulet kimi bədənə yaxın taxılırdı və ya evlərdə qorunurdu. Yazılı mətnlərdən başqa, bəzən yalnız lülələnmiş (bükülmüş, bəzən möhürlənmiş) ağ kağız da tumar adlandırıla bilərdi. Bu halda, kağızın özünün müqəddəs olduğu və ya müəyyən qüvvəyə malik olduğu düşünülürdü.
Təqdim olunan misalda ("…qurşağından tumarı çıxartdı, kağız kəsib götürdü") tumarın adi bir kağız parçası deyil, daha çox müəyyən məlumatı ehtiva edən bir sənəd və ya mesaj olduğu ehtimalı yüksəkdir. "Kağız kəsib götürdü" ifadəsi tumarın bütövlüyünün pozulması, mesajın oxunması və ya istifadəsinə son qoyulması mənasını verir. Bu, tumarın sadəcə bir kağız parçasından daha çox bir məna daşıdığını göstərir.
Etimoloji baxımdan, sözün mənşəyi tam aydın deyil, lakin türk dillərindən gəldiyi ehtimal olunur. Tədqiqatlar göstərir ki, "tumar" sözü bir çox türk dillərində və ya onların qohum dillərində oxşar mənalarda işlənmişdir. Sözün əsasında "tüm" (tam, bütöv) kökü yatması ehtimal olunur, bu da tumarın bütövlüyünün, onun müqəddəsliyinə işarə edə bilər.
Beləliklə, "tumar" sözünün mənası sadəcə "lülələnmiş ağ və ya yazılı kağız" deyil, kontekstdən asılı olaraq, dini, sehrli və ya məxfi məlumatlar ehtiva edən, amulet kimi istifadə olunan kiçik bir yazılı və ya lülələnmiş kağız parçası kimi təsvir olunmalıdır. Sözün müasir dilində işlənməsi daha az hallarda olsa da, tarixi və mədəni kontekstlərin dərk edilməsi üçün onun əsl mənasının bilinməsi vacibdir.