Tüğyan (ər. طغیان - ṭughyān) sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir. Əsas mənası "daşma", "qabarma", "qaynama", "coşub-daşma" kimi fiziki hadisələri ifadə etməsidir. Bu mənada suyun, dəniz səviyyəsinin, çayın və ya digər mayenin normal səviyyəsini aşaraq coşması, daşması nəzərdə tutulur. Məsələn, "Yaz yağışlarından sonra çayın suları tüğyan etdi" cümləsində tüğyan sözü çayın suyunun həddindən artıq coşub-daşmasını ifadə edir.
Ancaq tüğyan sözü daha geniş mənada, məcazi mənada da işlədilir. Bu mənada "həyəcan", "təlatüm", "qarmaqarışıqlıq", "izaş" və ya "nəzarətdən çıxma" kimi mənfi halları ifadə edir. Bu mənada, hadisənin, duyğuların və ya vəziyyətin normal həddini aşması, nəzarətsiz bir şəkildə artması, qaynamaya çevrilməsi nəzərdə tutulur. Məsələn, "İnqilab zamanı ölkədə böyük bir tüğyan baş verdi" cümləsində tüğyan sözü iğtişaş, qarışıqlıq və nəzarətdən çıxmış vəziyyəti bildirir. Başqa bir nümunə olaraq, "Qəzəbi tüğyan etdi" cümləsində isə şiddətli qəzəbin insanı nəzarətdən çıxarmasını göstərir.
"Tüğyan etmək" feili isə həm fiziki, həm də məcazi mənada işlənir. Fiziki mənada "coşmaq", "daşmaq", "qaynamaq" kimi hərəkətləri ifadə edərkən, məcazi mənada "şiddət etmək", "azğınlıq etmək", "qızışmaq", "nəzarətdən çıxmaq", "hökmranlıq sürtmək" mənalarını qazanır. Məsələn, "Əhalinin etirazları tüğyan etdi" cümləsində etirazların şiddətlənməsi və nəzarətdən çıxması nəzərdə tutulur. "Odlar tüğyan edirdi" cümləsində isə odun şiddətlə və nəzarətsiz yanması ifadə olunur.
Yekun olaraq, tüğyan sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir, lakin əsas olaraq hər hansı bir hadisənin və ya vəziyyətin həddini aşması, coşması, qaynaması və nəzarətdən çıxması mənalarını ehtiva edir.