Tüklülük (is. tüklü olma, qıllılıq) sözü canlı varlıqların, bitkilərin və ya əşyaların səthinin tüklərlə, qıllarla örtülü olması vəziyyətini bildirir. Bu, həm miqdar, həm də keyfiyyət baxımından dəyişkən bir xüsusiyyətdir. Məsələn, bir heyvanın tüklülüyü sıxlığına, uzunluğuna, rənginə və növünə görə müxtəlif ola bilər. Bitkilərdə isə tüklülük yarpaqların, gövdələrin və ya çiçəklərin səthinin tüklü və ya tükcüklü olması ilə ifadə olunur. Bu hal, bəzən müdafiə mexanizmi, bəzən isə suyun saxlanılması və ya günəşdən qorunma kimi ekoloji funksiyalara xidmət edir.
Etimoloji baxımdan "tüklülük" sözü "tük" sözündən törəmədir. "Tük" sözü isə türki dillərin ortaq leksikasına aiddir və qədim türkcədən gəlir. Bu sözün əsas mənası incə, yumşaq, nazik lifli bir örtükdür. "Lülük" şəkilçisi isə "lüklük", "lıq" şəkilçiləri kimi mənalı qisimdir və "keyfiyyət, vəziyyət, xassə" mənalarını ifadə edir. Beləliklə, "tüklülük" sözü "tük"ün xassəsi, vəziyyəti olan "tüklü olma" halı deməkdir.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
• Pişik, qalın tüklülüyü ilə tanınır.
• Bu bitkinin yarpaqlarının tüklülüyü onu soyuqdan qoruyur.
• Qoyunların tüklülüyü qış aylarında onları isti saxlayır.
• Paltarın keyfiyyəti onun toxumasının tüklülüyündən asılıdır.
Gördüyümüz kimi, "tüklülük" sözü həm canlılar, həm də cansız əşyalar üçün istifadə oluna bilər və kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalar kəsb edə bilir. Elmi ədəbiyyatda daha dəqiq ifadələrə ehtiyac duyulursa, "trixomlar", "səthi tüklənmə" kimi terminlərdən istifadə olunur.