Tülkülük (is.) - Əsas mənası hiyləgərlik, kələkbazlıq, aldadıcılıq, biclik, hiyləgər və ya kələkbaz davranış deməkdir. Bu söz, tülkü heyvanının xarakteristik xüsusiyyətlərindən – ağıl, çeviklik və hiyləgərlikdən irəli gələrək metaforik olaraq insan davranışlarına şamil edilmişdir. Tülkülük sadəcə bir davranış deyil, həm də bu davranışın geridə qoyduğu, məqsədə çatmaq üçün istifadə olunan üsul və vasitələri özündə əks etdirir.
Tülkülük, müxtəlif kontekstlərdə fərqli çalarlar əldə edə bilər. Bəzən, yumoristik bir çalar əldə edərək, insanın ağıl və çevikliyini vurğulayır. Digər tərəfdən, mənfi bir konnotasiya daşıyaraq, xəyanətkarlıq, yalançılıq, öz məqsədlərinə çatmaq üçün başqalarını istismar etmək kimi mənfi davranışları ifadə edə bilər. Məsələn, “O, tülkülüyünə görə hər kəsin etimadını qazana bilirdi” cümləsində, tülkülük müsbət bir keyfiyyət kimi təqdim olunur, çünki şəxs bu hiyləni öz məqsədlərinə çatmaq üçün istifadə edir. Lakin, “Onun tülkülüyü nəticədə onu xəyanətə aparıb çıxardı” cümləsində isə tülkülük mənfi bir keyfiyyət kimi təsvir olunur.
“Özünü tülkülüyə vurmaq (qoymaq)” ifadəsi isə bilərəkdən hiyləgər, bic və ya yaltaq davranmaq mənasını verir. Bu, insanın davranışının müəyyən bir məqsəd naminə sözün əsl mənasında tülkü kimi hiyləgərliyə yaxınlaşdırılmasını əks etdirir. Müşahidə olunan davranışlar, tülkünün xarakteristik xüsusiyyətləri ilə müqayisə edilərək, tülkülüyün müxtəlif nüanslarını açıqlayır.
Ədəbiyyatda tülkülük çox zaman personajların xarakterini, hərəkətvericilərini və motivlərini ifadə etmək üçün istifadə edilir. “Koroğlu” dastanında Məhbub xanımda olan tülkülüyün təsviri onun hiyləgər, kələkbaz və öz məqsədlərinə çatmaq üçün hər vasitəni istifadə etməyə hazır bir şəxs olduğunu göstərir.