Uran (U) – [yun. uranos – göy] adlı kimyəvi element dövri sistemin aktinoidlər sırasına aiddir. Atom nömrəsi 92-dir və təbii halda bir neçə izotop şəklində mövcuddur. Uranın ən çox yayılmış izotopları 238U və 235U-dur. 235U izotopu nüvə zənciri reaksiyasına girmək qabiliyyətinə malikdir və buna görə də atom enerjisinin hasil olunmasında, eləcə də nüvə silahlarının istehsalında əsas xammal rolunu oynayır. Uranın radioaktivliyi yüksəkdir və müxtəlif nüvə reaksiyaları zamanı enerji buraxır. Bu enerji nəzarət altında saxlanılaraq elektrik enerjisi istehsalında və ya nəzarətsiz şəkildə nüvə partlayışlarında istifadə oluna bilir.
Uranın fiziki xassələri arasında gümüşü-ağ rəngi, yüksək sıxlığı, plastikliyi və radioaktivliyi qeyd etmək olar. Kimyəvi xassələrinə gəldikdə isə, uran aktiv bir metal olub, havada oksidləşir, su ilə reaksiyaya girir və turşularla asanlıqla reaksiya edir. Uranın bir çox birləşmələri mövcuddur, bunlardan ən əhəmiyyətlisi uran oksidi (UO2) və uran heksaflorid (UF6)-dir. UF6 izotopların ayrılması prosesində istifadə olunur.
Uran Yer kürəsində geniş yayılmışdır, lakin nadir hallarda təmiz halda rast gəlinir. Adətən uran filizləri, məsələn, uraninit və karnottit şəklində tapılır. Uran filizlərinin hasilatı və emalı mürəkkəb bir proses olub, xüsusi texnologiyalar və təhlükəsizlik tədbirləri tələb edir. Uranın istifadəsi atom enerjisi istehsalı ilə yanaşı, tibbdə, sənayedə və elmi tədqiqatlarda da öz əksini tapır. Ancaq radioaktivliyi səbəbindən uranla işləmək zamanı ciddi təhlükəsizlik qaydalarına əməl olunmalıdır.
Uran sözünün etimologiyası qədim yunan mifologiyasına gedib çıxır. Uranos – göy tanrısı – adının bu elementə verilməsi onun kəşf olunduğu dövrdəki astronomiya və mifologiya arasındakı əlaqəni əks etdirir. Bu seçim, həmçinin, elementin gizli, görünməz enerjisinin göy cisimlərinin möhtəşəmliyi ilə əlaqələndirilməsi kimi də şərh oluna bilər.