Urlu sözü Azərbaycan dilində, əsasən şivə və dialektlərdə işlənən bir sifətdir. Lüğətlərdəki "uru olan, şişləri olan" tərifi mənanın yalnız bir tərəfini əks etdirir və tamamilə dəqiq deyil. Çünki "uru" sözü özündə həm şişkinliyi, həm də yaralanma, iltihab, şişmə ilə müşayiət olunan ağrı hissini ehtiva edir. Beləliklə, "urlu" daha geniş mənada "şişmiş, iltihablanmış, ağrılı, yaralı" kimi təfsir edilə bilər.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "ur-" kökü dərin köklərə malikdir və bir çox türk dillərində şişkinlik, qabarma, yara kimi mənalarda işlənən köklərlə əlaqəlidir. "Urlu" sözünün formalaşmasında "-lu" şəkilçisi istifadə olunmuşdur ki, bu da "malik olan", "sahib olan" mənasını ifadə edir.
Cümlə içərisində istifadəsinə nümunələr:
- Ayağı urlu idi, gedə bilmirdi.
- Barmaqları urlu olduğundan işləyə bilmirdi.
- Yara urlu idi, təcili yardım lazım idi.
- Üzünün urlu yerləri vardı.
Göründüyü kimi, "urlu" sözü müxtəlif bədən hissələrinin şişkinlik, iltihab və ağrı ilə müşayiət olunan vəziyyətlərini təsvir etmək üçün istifadə oluna bilər. Lüğətlərdəki qısa izahı sözün ifadə etdiyi mənanın tam əhatəsini vermir. Daha dəqiq olaraq, "urlu" sözü bir növ şişkinlik, iltihab və ağrı səbəbindən yaranan bədən hissəsinin vəziyyətini bildirir.