Uzlaşma (uzlaşmaq feliindən törəmiş isim):
1. Ümumi məna: Fərqli fikirlərə, mövqelərə, maraqlara malik tərəflər arasında anlaşma əldə olunması, münaqişənin həlli, razılığa gəlmə prosesi və nəticəsi. Bu proses qarşılıqlı güzəştlər, konsensus, kompromis və ya ortaq məqsədə nail olmaq üçün səylərin birləşməsi yolu ilə baş verə bilər. Məsələn: "Dövlətlər arasında uzlaşma əldə edildi.", "Uzlaşma yolu ilə mübahisəni həll etdilər.", "Onların arasındakı uzun müddətli uzlaşmazlıq nəhayət uzlaşma ilə nəticələndi."
2. Qrammatik məna: Qrammatikanın bir terminidir. Bir cümlədə, sözlərin bir-biri ilə qrammatik əlaqəsinin təmin olunduğu bir üsuldur. Bu əlaqə əsasən, tabeliyətdə olan sözlərin əsas sözlə (məsələn, fel, isim) cins, say və hal kimi qrammatik kateqoriyalar üzrə uyğunlaşması ilə ifadə olunur. Məsələn, Azərbaycan dilində, sifət isimlə, fel isə əvəzliklə cins və say baxımından uzlaşır. "Gözəl qız gəldi." cümləsində "gözəl" sifəti "qız" isimilə cins və say baxımından uzlaşır. "Biz getdik." cümləsində isə "getdik" feli "biz" əvəzliyi ilə cins və say baxımından uzlaşır. Beləliklə, uzlaşma qrammatik əlaqənin düzgünlüyünü və aydınlığını təmin edir. Digər qrammatik əlaqə növlərindən – idarədən və bitişmədən – fərqli olaraq uzlaşmada hər iki tərəf qrammatik cəhətdən dəyişir. Bu dəyişikliklər forma və ya sonluqlar vasitəsilə ifadə olunur.
Etimologiya: Söz "uzlaşmaq" felindən törəmişdir. "Uz-" önəki "uzun", "dərin", "tam" mənalarını ifadə edir. "Laşmaq" isə "olmaq", "hal almaq" mənasındadır. Beləliklə, "uzlaşmaq" "tam olaraq birləşmək", "tamamilə razılaşmaq" mənasını verir.