Uzun... mürəkkəb sözlərdə "uzunluq" mənasını ifadə edən, əsasən sifət və ya fel olan birinci tərkib hissəsidir. Bu prefiksi (əlavə) bir sözün əvvəlinə gələrək onun mənasını "uzun" olan bir keyfiyyət və ya miqdar əlavə edir. Başqa sözlə, "uzun..." əlavəsi ilə yaradılan mürəkkəb sözlər, əsas sözün uzunluq, müddət və ya məsafə ilə əlaqədar xüsusiyyətini ifadə edir.
Terminoloji cəhətdən baxdıqda, "uzun..." bir sözəmələgətirmə elementidir və mürəkkəb sözlərin qurulmasında iştirak edir. Bu, sözün tərkib hissəsi kimi müstəqil olaraq mövcud deyil, yalnız başqa sözlərlə birlikdə işlənir. "Uzun" sözünün özü də müstəqil olaraq istifadə olunur və məsafə, müddət, boy və s. uzunluğu bildirir. Ancaq mürəkkəb sözlərdə prefiks funksiyasını yerinə yetirir.
Misal olaraq verilən "uzunayaqlı", "uzunbığlı", "uzunsürən" sözlərinin hamısında "uzun" prefiksi müvafiq olaraq "ayaq", "bığ", "sürən" sözlərinə uzunluq xüsusiyyəti əlavə edir. "Uzunayaqlı" uzun ayaqları olanı, "uzunbığlı" uzun bığları olanı, "uzunsürən" isə uzun müddət davam edəni bildirir. Bu mürəkkəb sözlərdə "uzun" əlavəsi olmadan mənanın tamam başqa olacağını görürük.
Qeyd etmək lazımdır ki, "uzun..." prefiksinin işlənməsi bəzi hallarda sözün semantik strukturuna görə məhdudlaşa bilər. Yəni hər hansı bir sözə "uzun..." prefiksinin əlavə olunması həmişə məna baxımından məntiqli olmaya bilər. Prefiksin məna uyğunluğu əsas sözün leksik mənası ilə sıx bağlıdır.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, "uzun..." mürəkkəb sözlərdə uzunluğu, müddəti və ya məsafəni bildirən məhsuldar bir sözəmələgətirmə elementidir. Onun istifadəsi sözlərin mənasını dəqiqləşdirir və yeni leksik vahidlərin yaranmasına imkan verir.