Üzüyolalıq (is. Üzüyola adamın xasiyyəti; sözə, məsləhətə qulaq asma, sözə baxma.) Azərbaycan dilində "üzüyola" sözündən törəmiş bir sifətdir. "Üzüyola"nın leksik mənası "sözə, məsləhətə qulaq asan, özündən başqasının fikrinə əhəmiyyət verən, məsləhətə əməl edən" deməkdir. Beləliklə, "üzüyolalıq" sözü bu xüsusiyyətin, yəni sözə, məsləhətə qulaq asmanın, başqasının fikrinə hörmətlə yanaşmanın keyfiyyətini, xüsusiyyətini ifadə edir. Bu, müsbət qiymətləndirilən bir xüsusiyyətdir, yaxşı xasiyyət kimi qəbul edilir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "üz" kökü "yüz, üzərə" mənasını ifadə edir və "yola" isə "yol, üsul, tərzdə" mənasında işlənir. Beləliklə, etimoloji cəhətdən "üzüyola" "yola üz tutan, yolunu düzgün tutan, məsləhətə əməl edən" mənasını verir. Bu məna, sözün müasir istifadəsində də öz əksini tapmışdır.
Üzüyolalıq xüsusiyyəti, bir çox hallarda ağıllılıq, təmkinlilik, həmçinin başqalarının fikrinə hörmətlə yanaşmaqla sıx bağlıdır. "Üzüyolalıq yaxşı xasiyyətdir" cümləsində bu xüsusiyyətin müsbət qiymətləndirildiyi aydın görünür. "Səfər kişinin üzüyolalığı hamıya məlumdur" cümləsi isə konkret bir şəxsdə bu xasiyyətin mövcudluğunu və tanınmasını vurğulayır. Üzüyolalıq şəxsi münasibətlərdə, qrup işlərində, hətta siyasi və ictimai həyatda da vacib və faydalı bir xüsusiyyət hesab olunur.
Üzüyolalıq sözünün sinonimləri arasında "itaətkarlıq", "tabeçilik" (anlama görə bəzi hallarda), "hörmətkarlıq", "sayğılılıq" kimi sözləri göstərmək olar, lakin bu sinonimlər tam məna uyğunluğu təmin etmir. Çünki üzüyolalıq sadəcə itaətkarlıqdan daha çox düşünülmüş, ağıllı bir yanaşmanı əks etdirir. Həmçinin "diqqətlilik", "ehtiyatlılıq" kimi sözlərlə də müəyyən dərəcədə əlaqələndirilə bilər.