Vığ sözü Azərbaycan dilində tək başına "vığıltı" mənasında işlənən, köhnə və nadir hallarda istifadə olunan bir sözdür. Lüğətlərdə sadəcə "vığıltı" kimi qeyd olunsa da, mənasını daha geniş və dəqiq şəkildə izah etmək mümkündür.
Əslində, "vığ" sözü, kəskin, qısa və təkrarlanan səslərin ifadə olunduğu bir hadisəni, vəziyyəti və ya səsi təsvir edir. Bu səslər müxtəlif mənbələrdən gələ bilər: quşların səsi, küləyin ağacların yarpaqlarında yaratdığı səs-küy, suyun axması zamanı çıxardığı gurultu, hətta insanların qışqırıqları və ya əşyaların düşməsi zamanı çıxan səs-küylər. "Vığıltı" sözündən fərqli olaraq, "vığ" daha çox bu səslərin intensivliyini, qısa müddətli olmasını və kəskinliyini vurğulayır.
Məsələn, "Dağlardan vığ gəldi" cümləsində dağlardan gələn səsin qısa, kəskin və güclü olduğunu anlamaq olar. Bu səs küləyin səsi, heyvanların səsi və ya başqa bir təbii səs ola bilər. "Uşaqlar həyətdə vığ-vığ oynayırdılar" cümləsində isə uşaqların qışqırıqlarının tez-tez təkrarlanması və kəskinliyi ifadə olunur. "Vığ" sözü "vığıltı" sözünün daha intensiv və xüsusi bir variantı kimi qəbul edilə bilər.
Etimalogiyasına gəldikdə, "vığ" sözünün türk dilləri ailəsinə mənsub olduğu güman edilir. Ancaq dəqiq etimoloji kökü və qohum sözləri haqqında daha geniş araşdırma aparmaq lazımdır. Sözün kökü "vığlamaq" felindən törəyə bilər ki, bu da "qısa və kəskin səslər çıxarmaq" mənasını verir (bu fel, bəlkə də, yazılı mənbələrdə qeydə alınmayıb, ancaq sözün mənasından çıxarılır).
Nəticə etibarilə, "vığ" sözü Azərbaycan dilinin zəngin leksik ehtiyatının bir hissəsi olaraq, ətraf mühitin səs-küyünü ifadə etmək üçün dəqiq və obrazlı bir vasitədir. Onun "vığıltı"dan fərqliliyi isə səsin intensivliyi və qısa müddətli olmasını vurğulamasıdır. Daha geniş tədqiqatlar bu sözün mənşəyi və istifadə sahələri barədə daha ətraflı məlumat verə bilər.