Vuruşqan sifəti, əsasən, "vuruşmağı sevən", "döyüşkən", "savaşqan" mənasında işlənən bir söz olub, fəal hərəkətlilik, aqressivlik və mübarizə meyli ifadə edir. Etimoloji baxımdan, "vuruş" felindən törəmişdir. "Vuruş" sözü isə qədim türk dillərindən gəlmə olub, fiziki qüvvə tətbiq edərək bir-birinə zərbə vurma, döyüşmə, mübarizə aparma mənalarını ehtiva edir. Beləliklə, "vuruşqan" sözü bu əsas mənanı, yəni vuruşma hərəkətinə meylliliyi, özündə cəmləşdirir.
Lüğətlərdə sadəcə "çox vuruşan, döyüşən, savaşqan" kimi təriflənməsi, sözün bütün məna çalarlarını tam əks etdirmir. Çünki "vuruşqan" sadəcə fiziki qüvvənin tətbiq olunduğu vuruşmaları deyil, həm də mübahisələr, fikir ayrılıqları zamanı da qətiyyətli, inadkar, mübariz mövqe tutmağı ifadə edə bilər. Məsələn, "vuruşqan tələbə" deyərkən, yalnız fiziki döyüşləri deyil, fikir mübadiləsində də qətiyyətli, mübahisəyə girməyə meylli olduğunu nəzərdə tuta bilərik. Eyni zamanda, "vuruşqan siyasətçi" deyərkən, siyasi mübarizədə fəal, qətiyyətli, hər cür vasitədən istifadə etməyə hazırlıqlı bir şəxsi xarakterizə edirik.
Ona görə də, "vuruşqan" sözünün mənasını daha geniş şəkildə belə ifadə etmək olar: Fiziki və ya sözlə mübarizə aparmağı sevən, qətiyyətli, inadkar, hərəkətli, aqressiv və mübahisəyə meylli olan. "Vuruşqan uşaq" ifadəsi də bu geniş mənanı ehtiva edir: uşağın həm yaşıdları ilə fiziki münaqişələrə girməsi, həm də mübahisəli situasiyalarda inadkar və qətiyyətli mövqe tutması.
Sözün işlənməsinə dair nümunələr:
- O, çox vuruşqan bir uşaq idi.
- Vuruşqan tələbələr müəllimin fikirlərinə qarşı çıxdılar.
- Vuruşqan bir siyasətçi olaraq, o, hər zaman öz mövqeyini müdafiə edirdi.
- Tarix vuruşqan xalqların tarixidir.