Məşvərət (ər. مشورة - məşvərə) sözü ərəb mənşəlidir və bir məsələnin həlli üçün insanların bir araya gəlib müzakirə etməsi, fikir mübadiləsi aparması, məsləhətləşməsi mənasını verir. Lüğətlərdə verilən qısa izahlar sözün əsas mənasını əks etdirməklə yanaşı, onun zəngin kontekstlərini tam əhatə etmir.
Məşvərət, sadəcə bir araya gəlib danışmaqdan daha çoxdur. Bu, kollektiv düşüncə prosesini, müxtəlif baxış bucaqlarının təhlilinə və nəticədə optimal qərarın qəbuluna yönəlmiş bir fəaliyyətdir. İşə yarayan, effektiv məşvərət iştirakçıların həm fərdi fikirlərini sərgiləmələrini, həm də qarşılıqlı hörmət və anlaşma əsasında kollektiv bir nəticəyə gəlmələrini tələb edir. Məşvərətin nəticəsi, qərarın qəbul edilməsi və ya ətraflı bir planın hazırlanması ola bilər. Həmçinin, məşvərət prosesi özü-özlüyündə də qiymətlidir, çünki iştirakçılara müxtəlif yanaşmaları anlamaq, daha geniş perspektiv qazanmaq və qarşılıqlı anlaşmanı gücləndirmək imkanı verir.
Məşvərətin işlədilməsinə nümunələr:
- "Hökumət yeni qanun layihəsi ilə bağlı uzun müddətli məşvərətlər apardı." (Bu cümlədə məşvərət geniş miqyaslı, ciddi və uzun sürən bir proses kimi təsvir olunur.)
- "Dostlarımla birlikdə gələcək səfərimiz üçün məşvərət etdik və Türkiyəyə getməyə qərar verdik." (Burada məşvərət daha qeyri-rəsmi, dostlar arasında fikir mübadiləsi deməkdir.)
- "Şirkət rəhbərliyi maliyyə problemləri ilə bağlı təcili məşvərət keçirdi." (Bu cümlədə məşvərət təcili və ciddi bir vəziyyətdə həll yolu tapmaq üçün zəruri bir addım kimi təqdim edilir.)
Beləliklə, "məşvərət" sözü sadə bir "müzakirə"dən daha çox məna daşıyır. O, kollektiv qərarvermə prosesini, fərqli baxış bucaqlarının bir araya gətirilməsini və optimal həllin tapılmasına yönəlmiş bir əməkdaşlıq əsasında qurulmuş bir fəaliyyəti əks etdirir.