Məzhəbsiz sifəti əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci və əsas mənası "dinə inanmayan, dinsiz, laməzhəb" deməkdir. Bu mənada söz, şəxsin heç bir dinə bağlı olmadığını, dini etiqad və ibadətlərdən uzaq olduğunu ifadə edir. Məsələn, "O, məzhəbsiz bir insandı" cümləsində məzhəbsiz sözü şəxsin dini inanclarının olmamasını göstərir. Bu, ateizm, aqnostizm və ya digər dini olmayan dünya görüşlərinə aid ola bilər. Həmçinin, müəyyən bir dinə mənsub olmamağı da ifadə edə bilər, yəni bir insan hansısa dini məzhəbə aid olmasa belə, inancı ola bilər.
İkinci mənası isə daha az rəsmi və daha çox söyüş kimi işlədilən bir mənadır. Bu mənada söz, tənqid, təhqir və ya nifrət ifadə etmək üçün istifadə olunur. Məsələn, "Sən məzhəbsiz adamsan!" ifadəsi hörmətsiz bir şəkildə söylənə bilər və dinə yanaşmadan daha çox, şəxsin mənəviyyatsızlığına, əxlaqsızlığına işarə edə bilər. Bu istifadədə sözün leksik mənası ikinci plana keçir və onun əsas funksiyası təhqir etmək olur. Bu kontekstdə, "məzhəbsiz" sözü "əxlaqsız", "namərd", "vicdansız" kimi sözlərlə sinonim kimi işlədilə bilər.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "məzhəb" kökündən əmələ gəlmişdir. "Məzhəb" ərəb mənşəli bir sözdür və "yol", "tərəf", "məktəb" mənalarını verir. Din kontekstində isə "dini məktəb", "dini məzhəb" mənasında işlənir. "Məzhəbsiz" isə bu sözün önünə "siz" infiksinin əlavə olunması ilə əmələ gəlmiş və məhz bu əlavə ilə "məzhəbə sahib olmayan" mənasını almışdır.