Mündəricəsiz sifətinin Azərbaycan dilindəki əsas mənası "mündəricəsi olmayan, məzmunsuz" deməkdir. Lüğətlərdə verilən bu qısa izahı daha genişləndirərək, sözün semantik çalarlarını və istifadə kontekstlərini daha ətraflı şəkildə təhlil edək.
"Mündəricəsiz" sözü, əsasən, bir əsərin, nitqin, danışığın, yazının və ya hər hansı bir məlumatın daxili məzmununun, əhəmiyyətli və faydalı məlumatlarının yoxluğunu bildirir. Bu yoxluq, tamamilə boşluq ola bilər, yaxud da məlumatın qeyri-məntiqi, dağınıq, səthi və ya anlaşılmaz olması ilə əlaqəli ola bilər. Yəni, məlumat olsada, o məlumat heç bir məna daşımasa və ya heç bir fayda verməsə, belə halda da "mündəricəsiz" sifətindən istifadə oluna bilər.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "mündəricə" ərəb mənşəli bir söz olub, "içindəkilər, məzmun" mənasını verir. "-siz" isə mənfi əlavədir. Beləliklə, "mündəricəsiz" sözü əslində "içindəkiləri olmayan, məzmunu olmayan" mənasını tam olaraq ifadə edir.
Misal olaraq, verilən cümlədəki "Mündəricəsiz (z.)" ifadəsinin "məntiqsiz" sözü ilə birlikdə işlənməsi, sözün məhz "mənasız, anlaşılmaz" mənasında işləndiyini göstərir. Başqa bir nümunə olaraq, "Onun yazısı tamamilə mündəricəsizdir" cümləsini göstərə bilərik. Bu cümlədə yazının heç bir faydalı məlumat daşımamasını və mənasız olduğunu bildirir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "mündəricəsiz" sözü, bədii ədəbiyyatda da obrazlı mənada işlənə bilər. Məsələn, bir şəxsin həyatının və ya davranışının mənasız, boş olduğunu ifadə etmək üçün "mündəricəsiz həyat" və ya "mündəricəsiz davranış" kimi ifadələr işlənə bilər.
Ümumiyyətlə, "mündəricəsiz" sözü, müxtəlif kontekstlərdə istifadə edilə bilən çox tərəfli bir söz olub, əsas mənası isə həmişə məzmun yoxluğu və ya mənasızlıq ilə bağlıdır.