Məzlumluq sözü Azərbaycan dilində geniş məna daşıyan bir termindir. Əsasən, məzlum olan şəxsin vəziyyətini, durumunu ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "məzlum adamın halı; fağırlıq, yazıqlıq" kimi tərif edilməsi onun zəngin semantik potensialını tam əks etdirmir.
Məzlumluq, yalnız maddi çatışmazlıq və ya fiziki zəifliklə deyil, həm də haqsızlığa, təzyiqə, ədalətsizliyə məruz qalma ilə əlaqələndirilir. Bu, həm fərdi, həm də kollektiv səviyyədə ola bilər. Bir fərdin məzlumluq vəziyyəti, onun hüquqlarının pozulması, azadlığının məhdudlaşdırılması, haqsızlıqla üzləşməsi ilə xarakterizə olunur. Kollektiv məzlumluq isə, bir qrup insanın sistematik şəkildə təqib olunması, ayrı-seçkilikə məruz qalması, əsas hüquqlarından məhrum edilməsi deməkdir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "məzlum" kökü "zəlm" felindən törəmişdir. "Zəlm" "zülm etmək", "əziyyət vermək", "təzyiq göstərmək" mənalarına malikdir. "Məzlum" isə bu əməlin obyekti, yəni zülmə məruz qalan şəxs deməkdir. Beləliklə, "məzlumluq" sözü, zülmə məruz qalma vəziyyətinin özüdür, zülmün nəticəsidir.
Verilən nümunə cümlədə ("Məzlumluq edib başlama fəryadə, əkinçi! Qoyma özünü tülkülüyə, ədə əkinçi!") məzlumluq, əkinçinin təzyiq altında olduğunu, haqsızlığa məruz qaldığını ifadə edir. Burada məzlumluq, fəryad etmək zərurətini doğurur, passiv bir vəziyyət deyil, müqavimət çağırışıdır.
Qısacası, "məzlumluq" sadəcə "yazıqlıq" və ya "fağırlıq"dan daha geniş bir mənaya malikdir. O, haqsızlığa, təzyiqə, ədalətsizliyə məruz qalma vəziyyətini, bu vəziyyətin yaratdığı acı təcrübəni, həmçinin bəzən bu vəziyyətdən çıxmaq üçün edilən mübarizəni əks etdirir.