Mükəddər (ər. مَكْدُور - məkdūr) sifəti əsasən kədər, qəm, qüssə və məhzunluq hallarını ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "kədərli, qəmli, qüssəli, məhzun, qəmgin" kimi tərcümələrlə qarşılaşsaq da, sözün daha geniş məna çalarlarını anlamaq vacibdir. "Mükəddər" sadəcə bir anlıq kədər deyil, daha dərin, bəzən uzunmüddətli, içəriyə çökmüş bir qəm və məyusluq halını ifadə edir. Kədərli olmaqla yanaşı, ümidsizliyə, həyata olan marağın azalmasına da işarə edə bilər.
Ərəb dilindən gələn "məkdūr" sözünün kökü "kədər, qəm, qüssə" mənasını verən فعل (fə'l) felindən törəyir. Bu, sözün əslində daxili bir kədər, qəm hissi ilə bağlı olduğunu göstərir. Sözün tərkibindəki "mükəddər" ön eki, bu hissin şiddətini, dərinliyini vurğulayır.
Cümlədə istifadəsi nümunələrinə baxaq: "O, mükəddər bir halda oturmuşdu" cümləsində yalnız kədərli deyil, eyni zamanda ümidsiz və çarəsiz görünüşünü də təsvir edir. "Mükəddər gözləri ilə ətrafa baxdı" cümləsində isə kədər göz ifadələrində əks olunmuşdur. "Mükəddər bir səslə danışdı" cümləsində isə səsin tonu vasitəsilə qəm və kədər ifadə olunur. Beləliklə, "mükəddər" sözü yalnız duyğunu deyil, həm də bu duyğunun fiziki təzahürlərini (üz ifadələri, səs tonu, bədən dili) əhatə edən daha geniş bir məna daşıyır.
Misal olaraq, şeirdəki "Hərgiz məndən özgə yoxdu mükəddər" misrasında şair özünün dərin, davamlı və hətta ümidsizliyə doğru aparan bir kədərini ifadə edir. Bu, sadəcə "kədərli" sözü ilə ifadə oluna bilməyəcək qədər intensiv və mürəkkəb bir hissidir.