Mürüvvətli sifəti, əsasən, insanın xarakterini və davranışını təsvir edən bir söz olub, "mürüvvət" sözündən törəmişdir. Lüğətlərdə sadəcə "mürüvvəti olan, insaflı, insaniyyətli" kimi təriflənsə də, mənası daha zəngin və çoxcəhətlidir. Mürüvvətli insan yalnız insaflı və insaniyyətli deyil, həm də mərhəmətli, xeyirxah, ədalətli, nəzakətli, hörmətli, qayğıkeş və başqalarının rifahını düşünən biridir. Onun hərəkətləri ədalət, vicdan və yaxşılıq prinsiplərinə əsaslanır. Bu keyfiyyətlər bir-biri ilə sıx bağlıdır və mürüvvətli insanın bütün davranışlarında özünü göstərir.
Mürüvvətli insan, hər şeydən əvvəl, ədalətə riayət edir. O, öz hüquqlarını müdafiə edərkən başqalarının hüquqlarını da nəzərə alır və onlara zərər verməməyə çalışır. O, mərhəmətlidir və zəiflərə, ehtiyacı olanlara kömək edir. İnsanlıq, xeyirxahlıq və qayğıkeşlik onun davranışlarının əsasını təşkil edir. Həmçinin nəzakətli və hörmətlidir, başqalarının hisslərinə və fikirlərinə hörmətlə yanaşır.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "mürüvvət" sözünün kökü ərəbcədir və "ədalət", "insaf", "xeyirxahlıq" mənalarını ehtiva edir. Bu, sözün mənasının dərinliyini və tarixi köklərini göstərir. "Mürüvvətli adam" ifadəsi, insanın yüksək əxlaqi keyfiyyətlərə malik olduğunu vurğulayır. Misal olaraq, "Hatəm" misalında olduğu kimi, mürüvvətli adam əxlaqının nümunəsi kimi qəbul edilir.
Cümlə içində istifadəsi:
- O, çox mürüvvətli və qayğıkeş bir insandır.
- Mürüvvətli davranışı hamını heyran etdi.
- Dünyada daha çox mürüvvətli insanlara ehtiyac var.
- Mürüvvətli rəhbər işçiləri həmişə dəstəkləyirdi.
- Onun mürüvvətli hərəkəti hamını təəccübləndirdi.