Müsahiblik sözü Azərbaycan dilində iki əsas mənaya malikdir:
Birincisi və daha geniş yayılmış mənası, "söhbət etmək, danışmaq, müsahib olmaq, şəxs ilə görüşüb onunla müəyyən bir mövzu ətrafında söhbət aparmaq, rəsmi və ya qeyri-rəsmi bir müzakirə aparmaq" deməkdir. Bu mənada müsahiblik həm jurnalistlərin müsahibə verdiyi şəxslərlə apardıqları rəsmi söhbətləri, həm də dostlar, tanışlar arasında aparılan adi söhbətləri əhatə edə bilər. Məsələn: "Qəzet müxbiri məşhur yazıçılarla maraqlı müsahibələr keçirmişdi." və ya "Dostlarımla uzun və xoş bir müsahiblik keçirdik." cümələri bu mənanı əks etdirir. Burada müsahiblik prosesə, söhbət əməlinə işarə edir.
İkincisi isə, daha dar mənada, "söhbət, danışıq, məlumat mübadiləsi" mənasını verir. Bu zaman söhbətin özü, söhbətin nəticəsi və ya məzmunu nəzərdə tutulur. Məsələn: "Onunla müsahiblik çox maraqlı oldu." cümləsində "müsahiblik" söhbətin özünə işarə edir, yəni aparılan söhbətin nəticəsi, təsiri vurğulanır. Yaxud, "Müsahiblik zamanı yazıçının həyatından maraqlı məqamlar öyrəndim." cümləsində "müsahiblik" söhbət zamanı əldə edilən məlumatları ifadə edir.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "müsahiblik" sözü ərəb mənşəlidir. "Müsahib" (مُسَائِب) sözündən törəmişdir. "Müsahib" isə "söhbət edən, danışan, həmsöhbət" mənasını daşıyır. "-lik" əlavəsi isə isim törədicisi olaraq "müsahib" sözünə "hərəkət" və "vəziyyət" mənası qatır.
Verdiyiniz nümunə cümləsi olan "Mənə o vaxt qəzetçi dedilər ki, mən Sadıq ilə müsahibliyə başladım" cümləsində "müsahiblik" sözü birinci mənada, yəni "Sadıqla söhbətə başlamaq, onunla müsahibə aparmaq" mənasında işlənir.