Narahat sözü Azərbaycan dilində geniş işlənən bir sözdür və farsca "na…" (yox, məhrum) və ərəbcə "rahət" (rahatlıq, dinclik) morfemlərindən əmələ gəlmişdir. Əslində, "rahatlığını itirmiş" mənasını ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "rahatlığı pozulmuş" kimi tərifi kifayət etmir. Çünki narahatlıq, sadəcə rahatlığın pozulması ilə deyil, daha mürəkkəb psixoloji və fiziki hallarla da əlaqədardır.
Narahat sözü həm sifət, həm də zərf kimi işlənə bilir. Sifət kimi istifadə edildikdə bir varlığın və ya halın narahat olduğunu göstərir: "O, narahat bir insan idi.", "Narahat hava şəraiti səbəbindən səfər təxirə salındı.", "Uşağın narahat gözləri valideynlərinə baxırdı.". Bu nümunələrdə "narahat" sözü müxtəlif varlıq və halları (insan, hava şəraiti, uşağın gözləri) təsvir etmək üçün istifadə olunur.
Zərf kimi istifadə edildikdə isə bir hərəkətin və ya vəziyyətin narahat şəkildə baş verdiyini bildirir: "O, narahat yatdı.", "Narahat düşüncələr içində gününü keçirdi.", "Əsəbləri narahat idi.". Bu hallarda "narahat" sözü hərəkətləri (yatmaq, düşünmək) və ya vəziyyətləri (əsəblərin halı) təsvir edir və onlara keyfiyyət əlavə edir.
Narahatlıq, sadəcə əsəbilik və ya qorxu ilə məhdudlaşmır. O, həmçinin qayğı, təşviş, üzgünlük, həyəcan, beynəlxalq münasibətlərdə gərginlik və s. kimi müxtəlif duyguları və vəziyyətləri də əhatə edir. Məsələn, "narahat edici xəbər", "narahat edici sual", "narahat edən vəziyyət" ifadələrində narahatlıq, bir hadisənin və ya vəziyyətin insanlara yaratdığı mənfi təsiri bildirir.
Yekun olaraq, "narahat" sözü rahatlığın pozulmasından daha geniş bir məna spektrinə malikdir və müxtəlif kontekstlərdə fərqli çalarlarla istifadə olunur. Onun mənası hər zaman cümlənin kontekstindən asılı olaraq dəqiqləşdirilməlidir.