Nəm: (ərəb. nəm – yaşlıq, rütubət) İsmi fəal sifət və isim kimi işlənən bu söz, əsasən mayenin səthdə və ya cisim daxilində mövcudluğu və bunun yaratdığı hissi təsvir edir. Lüğətlərdəki "yaşlıq, islaqlıq, rütubət" tərifi qismən doğru olsa da, mənanın tam dolğunluğunu əks etdirmir. "Nəm" termini yalnız su ilə əlaqəli deyil, həmçinin digər mayelərin və hətta hava daxilindəki nəmin miqdarını da ifadə edə bilər. Məsələn, "hava nəmdir" ifadəsi havada su buxarının yüksək olması deməkdir.
Nəmin məna çalarları və istifadəsi: "Nəm" sözü həm keyfiyyət, həm də miqdar ifadə edə bilər. "Nəm torpaq" ifadəsi torpağın rütubətli olduğunu, "nəmli hava" ifadəsi isə havada su buxarının nisbətən yüksək olduğunu bildirir. "Nəm çəkmək" ifadəsi isə bir cismin ətraf mühitdən nəm udmasını, "nəmini almaq" ifadəsi isə bir cismin nəmini azaltmağı və ya qurutmağı ifadə edir. "Azca yaş, islaq, rütubətli" tərifini tamamlayan bir məna da nəmin dərəcəsidir - yəni çox deyil, az miqdarda yaşlıq, rütubət. Bu mənada, "nəm" "islak" sözündən daha az şiddətli bir vəziyyəti ifadə edir. "İslak" tam bir yaşlılığı bildirirkən "nəm" daha mülayim bir yaşlılığı göstərir.
Fərqli cümlələrdə nümunələr:
- Qış aylarında havada nəm çox olur.
- Yağışdan sonra yer nəm idi.
- Nəm çəkmiş paltarlar tez quruyur.
- Duvarların nəmini almaq üçün xüsusi materialdan istifadə etdilər.
- Nəm torpaqda bitkilər daha yaxşı bitir.
- Havanın nəmi əhval-ruhiyyəmi pisləşdirir.
Beləliklə, "nəm" sözünün sadə "yaşlıq"dan daha geniş və çoxcəhətli bir məna daşıdığını qeyd etmək lazımdır. O, həm keyfiyyəti, həm miqdarı, həm də dərəcəni əks etdirir və müxtəlif kontekstlərdə müxtəlif mənalarda işlənə bilir.