Nəşələnmə: "Nəşələnmək" fellərinin törəmə isimidir. Lüğətlərdə əsasən "şənlik, coşqunluq, həyacan, sevinc hissi ilə dolu olma halı" kimi izah olunsa da, bu izah tam hərtərəfli deyil. Nəşələnmə, sadəcə müvəqqəti, səthi bir sevinc deyil, daxili bir coşqunun, ruhun yüksəlişinin ifadəsidir. Bu, müsbət emosiyaların intensiv və təsirli bir şəkildə ortaya çıxmasıdır. Nəşələnmə halı, insanın həm fiziki, həm də mənəvi vəziyyətinə təsir edə bilər; üz ifadələrində, hərəkətlərində, səsində əks olunur.
Mənşəyi: Sözün kökü "nəşə" sözündəndir. "Nəşə" fars mənşəli olub, "şənlik, sevinc, coşğunluq" mənalarını verir. "-lənmə" isə, fellərin isim halına gətirilməsini bildirən bir əlavədir. Beləliklə, nəşələnmə, "nəşəli olma halı" anlamına gəlir.
Müxtəlif kontekstlərdə istifadəsi: Nəşələnmə sözü müxtəlif kontekstlərdə fərqli nüanslarla işlənə bilər:
* "Uşaqlar oyuncaqları görəndə nəşələndilər." Bu cümlədə nəşələnmə uşaqların sadə, təbii sevincini ifadə edir.
* "Qələbə xəbəri bütün şəhəri nəşələndirdi." Bu cümlədə nəşələnmə daha geniş, kollektiv bir duyğunu, ümumi sevinci bildirir.
* "Baharın gəlişi təbiətdə nəşələnməyə səbəb oldu." Bu isə təbiətin canlanması, yenidən dirçəlməsi ilə bağlı metaforik bir istifadədir. Nəşələnmə burada həyatın coşqunu, təravətini ifadə edir.
* "Səhnədəki ifaçı öz nəşələnməsini tamaşaçılara ötürdü." Bu cümlədə nəşələnmə, ifaçının coşqunu, həyacanını, tamaşaçı ilə emosional əlaqəsini göstərir.
Qısaca, nəşələnmə sadəcə "sevinc"dən daha çox, daxili bir coşqunun, ruhun yüksəlişinin, həyəcanın ifadəsidir və müxtəlif kontekstlərdə fərqli nüanslarla işlənə bilər.