Nəvazişkar sözü fars mənşəli olub, "nəvazişli" sözünün mənasına uyğun gəlir. Lakin, "nəvazişli" sözünün birinci mənası ilə tam sinonim olmasa da, əsas mənasını əks etdirir. "Nəvazişli"nin birinci mənası hörmətli, mehriban, qayğıkeş, şirin-şirin danışan, xoş rəftarlı deməkdir. Beləliklə, "nəvazişkar" sözü də bu xüsusiyyətləri ifadə edir, amma daha çox əməldə olan nəvazişə, şirin və xoş münasibətə vurğu edir. Sadəcə xoş rəftarlı olmaq deyil, həm də həmin xoş rəftarı açıq şəkildə nümayiş etdirmək, göstərmək mənasını verir.
Məsələn, "nəvazişli adam" ifadəsi sadəcə mehriban insan deməkdirsə, "nəvazişkar adam" ifadəsi mehribanlığı öz əməlləri ilə, açıq şəkildə nümayiş etdirən insan mənasını daha güclü şəkildə ifadə edir. Hətta "nəvazişkar hərəkət" ifadəsi belə istifadə oluna bilər ki, bu da xoş və qayğıkeş hərəkəti bildirir.
Nizami Gəncəvinin misalında verilən "nəvazişkar bir surətdə" ifadəsi, nəvazişkarlığın həm əməldə, həm də tərz, üslub kimi özünü göstərdiyini, gülümsəməklə, şirin danışmaqla, hörmətli bir davranışla təzahür etdiyini göstərir. Yəni, söz yalnız bir sifət kimi deyil, həm də hərəkət və davranış təsvirində işlənir.
Qısacası, "nəvazişkar" sözü nəvazişin özünü ifadə etmə forması, tərzi və hərəkətləri ilə əlaqədardır. O, sadəcə "mehriban" demək deyil, mehribanlığın açıq-aşkar ifadəsi, əməli təzahürü deməkdir.