Mənsubiyyət (ər. منسوبية - mansūbiyya) sözü ərəb mənşəli olub, "mənsub olma", "aid olma" mənalarını verir. Lüğətlərdə sadəcə "aidiyyət, təəllüq" kimi qısa izahı olsa da, mənası daha geniş və çoxşaxəlidir. "Mənsubiyyət" bir şeyin, hadisənin, şəxsin və ya qrupun başqa bir şeyə, hadisəyə, şəxsə və ya qrupa aid olmasını, onlarla əlaqəsini bildirir.
Bu əlaqə müxtəlif səviyyələrdə ola bilər: milli mənsubiyyət (bir millətə aid olma), dini mənsubiyyət (bir dinə mənsub olma), siyasi mənsubiyyət (bir siyasi partiyaya və ya ideologiyanın tərəfdarı olma), etnik mənsubiyyət (müəyyən etnik qrupa aid olma), coğrafi mənsubiyyət (müəyyən bir əraziyə aid olma), ailəvi mənsubiyyət (ailə üzvlüyünə aid olma), mənşə mənsubiyyəti (bir şeyin əmələ gəldiyi mənbəyə aid olma) və s. Beləliklə, "mənsubiyyət" anlayışı yalnız sadə aidiyyəti deyil, həm də bu aidiyyətin xüsusiyyətlərini, səbəblərini və nəticələrini əhatə edir.
Cümlə içərisində necə işlədilməsinə nümunələr:
- Onun milli mənsubiyyəti Azərbaycan idi.
- Əsərin mənsubiyyəti klassik ədəbiyyata aiddir.
- Şirkətin beynəlxalq mənsubiyyəti ona geniş imkanlar açdı.
- Bu hadisənin tarixi mənsubiyyəti hələ də mübahisəlidir.
- Ədəbi əsərin dilinin mənsubiyyəti onun hansı ədəbi məktəbə aid olduğunu göstərir.
Göründüyü kimi, "mənsubiyyət" sözü müxtəlif kontekstlərdə işlənərək, müxtəlif növ aidiyyətləri ifadə edir. Sadəcə "aid olma" deyərkən "mənsubiyyət" sözü daha dəqiq, daha dolğun və daha elmi bir ifadədir, çünki aidiyyətin mahiyyətini və genişliyini daha yaxşı əks etdirir.