Ovqat (ər. “vəqt” sözünün cəmi) – İzahlı lüğətlərdə əsasən “vaxt, zaman” kimi təqdim olunsa da, bu tərif sözün mənasını tam əhatə etmir. "Ovqat" sözü, klassik ədəbiyyatda və xalq dilində "vaxt, zaman" mənasında işlənsə də, daha geniş, daha çox emosional və psixoloji bir kontekstdə istifadə olunur. "Vaxt" daha çox obyektiv, ölçülən bir zamana işarə edərkən, "ovqat" müəyyən bir anın, dövrün, vəziyyətin insanın daxili dünyası ilə bağlı təəssüratını, hisslərini əks etdirir. Mənəvi vəziyyəti, əhval-ruhiyyəsi, duyğuları ifadə edir.
Beləliklə, "ovqat" sözü iki əsas mənada işlənə bilər:
1. Vaxt, zaman (klassik istifadəsi): Bu mənada "ovqat" "vaxt" sözünün sinonimi kimi işlənir, ancaq daha köhnəlmiş, ədəbi bir üsluba xasdır. Məsələn, Füzuli misalında olduğu kimi: "Bilmədin halını, bihudə keçirdin ovqat". Bu cümlədə "ovqat" həyatın bir dövrünü, keçmiş zamanı bildirir.
2. Əhval-ruhiyyə, daxili vəziyyət: Bu, sözün daha geniş və müasir istifadəsidir. "Ovqat" insanın o andakı əhvalını, duyğularını, mənəvi vəziyyətini ifadə edir. Məsələn, "Bu gün ovqatım yaxşı deyil", "O, pis ovqatda idi" kimi cümlələrdə "ovqat" əhval-ruhiyyəni ifadə edir. Bu mənada "ovqat" "əhval", "ruhiyyə", "vəziyyət" sözləri ilə sinonim ola bilər.
Qeyd etmək lazımdır ki, "ovqat" sözünün ikinci mənası daha çox yayılmış və müasir dilin tələblərinə uyğundur. Birinci mənası isə ədəbiyyatda, xüsusilə köhnə ədəbiyyat nümunələrində daha çox rast gəlinir. "Ovqat" sözünün cümlədəki mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Ona görə də, sözün mənasını dəqiq müəyyən etmək üçün cümlənin ümumi məzmununu nəzərə almaq vacibdir.