ÖFKƏLİ (ərəb. əfqan-qəzəbli olmaqdan) sifət.
1. Cəsur, qorxmaz, ürəkli, cəsarətli, ciyərli, igid. Bu mənada "öfkəli" sözü, fiziki güc və ya qorxusuzluqla əlaqəli qətiyyət, şücaət və müqavimət hissini ifadə edir. Məsələn: "Öfkəli döyüşçü düşmənin hücumuna qarşı əzmlə müqavimət göstərdi." ya da "Öfkəli bir gənc, ədalətsizliyə qarşı səsini yüksəltdi." burada "öfkəli" sözü, qorxu və tərəddüdə qalmaqdan uzaq, qüvvətli və qətiyyətli bir xarakteri təsvir edir. Tarixi kontekstlərdə də istifadə olunur, məsələn, "öfkəli sərkərdə" ifadəsi qorxmaz, mübariz bir lideri xarakterizə edə bilər.
2. Hirsli, qəzəbli, hiddətli, acıqlı, qəzəb dolu. Bu mənada "öfkəli" sözü, şiddətli, nəzarətsiz qəzəb və ya hiddəti ifadə edir. Birinci mənadan fərqli olaraq, burada fiziki cəsarət deyil, emosional partlayış və ya qarşı tərəfə qarşı qəzəb vurğulanır. Məsələn: "Öfkəli adam qışqırıb bağırmağa başladı." və ya "Öfkəli baxışlarla ona baxdı." ifadələrində "öfkəli" sözü şiddətli emosional vəziyyəti bildirir. Bu mənada sözün sinonimləri "qəzəbli", "hiddətli", "acıqlı", "əsəbi" kimi sözlərdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "öfkəli" sözünün hər iki mənası da əsasən danışıq dilində istifadə olunur və ədəbi dildə daha dəqiq sinonimlərin seçilməsi üstün tutulur. Sözün birinci mənası köhnəlməyə doğru olsa da, hələ də istifadə olunur. Hər iki mənada sözün semantik spektrinin genişliyi onun fərqli kontekstlərdə istifadəsinə imkan verir.