Ölüm (is.) Biologiya elminin terminologiyasında ölüm, bir orqanizmin həyat fəaliyyətinin qeyri-qayıtar olaraq və tamamilə dayanması, nəticədə onun fiziki bütövlüyünün pozulması və məhv olması kimi təyin edilir. Bu, hüceyrə səviyyəsində maddələr mübadiləsinin tamamilə dayandırılması, enerji istehsalının kəsilməsi və orqanizmin özünü tənzimləmə qabiliyyətinin itirilməsi ilə müşayiət olunur. Ölüm prosesi birdən-birə baş verə bilər (məsələn, ani ölüm), yaxud uzun müddətli bir xəstəlik və ya zədələnmə nəticəsində tədricən inkişaf edə bilər. Müxtəlif orqan və sistemlərin ölüm vaxtı fərqli ola bilər.
Etimoloji baxımdan "ölüm" sözü qədim türk dillərindən gəlir və həyatın sona çatması, varlığın məhv olması mənasını verir. Müxtəlif türk dillərindəki əlaqəli sözlərin təhlili "ölüm"ün "öl-" (həyatın tükənməsi, itməsi) və "-üm" (işarə edən şəkilçi) morfemlərindən meydana gəldiyini göstərir. Bu, sözün kökünün dərin tarixi əlaqələrini və mənasının dəqiqliyini vurğulayır.
Ədəbiyyatda və gündəlik nitqdə "ölüm" sözü müxtəlif kontekstlərdə işlədilir. Məsələn, "qəfil ölüm", "təbii ölüm", "şəhidlik ölümü", "qəhrəmanlıq ölümü" ifadələri ölümün müxtəlif səbəblərini və kontekstlərini əks etdirir. Bundan əlavə, "ölüm hökmü", "ölüm təhlükəsi", "ölümcül xəstəlik" kimi ifadələr də "ölüm" sözünün geniş məna çalarlarını nümayiş etdirir. Sözün məna çaları, işləndiyi kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilir: faciəli, qorxulu, təəccüblü, qaçılmaz və s.
Fəlsəfi baxımdan ölüm, həyatın mənası, varlığın təbiəti və insanın ölümdən sonrakı həyatı haqqında mülahizələrə səbəb olur. Müxtəlif fəlsəfi məktəblər ölümə fərqli şəkildə yanaşır və onun mahiyyəti barədə müxtəlif nəzəriyyələr irəli sürürlər. Ölüm, insan həyatının ayrılmaz bir hissəsi olaraq, ədəbiyyat, incəsənət və dini inancların əsas mövzularından birini təşkil edir.