Pak1 sıfatı fars mənşəlidir ([fars.]). Əsas mənası "təmiz" olmaqdır, lakin bu təmizlik anlayışı sadəcə fiziki təmizlikdən daha geniş bir məna kəsb edir. "Pak" sözü, maddi cəhətdən ləkəsiz, çirksiz, mütəhərrik olmağın yanında, mənəvi cəhətdən də saf, günahsız, əxlaqsızlıqdan uzaq, müqəddəs və nəcib olmağı ifadə edə bilər. Beləliklə, "pak" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilir. Misal üçün, "pak hava" deyərkən fiziki təmizlikdən, "pak niyyət" deyərkən isə mənəvi təmizlikdən söz açırıq.
Hüseyn Zərdabinin gətirdiyi misal ("Hava gərək təmiz olsun, onun pak olmağı həyat və xarab olmağı ölümdür") bu geniş mənanı daha aydın şəkildə göstərir. Burada "pak hava" ifadəsi sadəcə çirklənməmiş havanı deyil, həyat üçün zəruri olan, sağlamlığa zərər verməyən, təmiz və sağlam havanı ifadə edir. Havanın "pak" olmaması isə sağlamlığa zərər vurmaqla yanaşı, ölümə belə səbəb ola biləcəyini bildirir. Bu misalda "pak" sözü, fiziki təmizliyin həyatla, təmizsizliyin isə ölümə bağlı olduğunu vurğulayır.
Qeyd etmək lazımdır ki, "pak" sözünün sinonimləri arasında "təmiz", "saf", "müqəddəs", "nəcib", "ədalətli" kimi sözlər yer alır. Lakin, hər bir sinonim "pak" sözünün tam mənasını əhatə etməyə bilər. Məsələn, "müqəddəs" sözü daha çox dini kontekstdə işlədilir, "nəcib" sözü isə əsil-nəsəbə işarə edir. "Pak" sözü isə bu mənaların hamısını özündə birləşdirməklə daha geniş və ümumiləşdirilmiş bir anlayışı ifadə edir.
"Pak" sözü müxtəlif cümlələrdə aşağıdakı kimi işlənə bilər:
- Pak niyyət: Saf, yaxşı niyyət.
- Pak əllər: Təmiz, ləkəsiz əllər.
- Pak əxlaq: Saf, əxlaqsızlıqdan uzaq əxlaq.
- Pak mənbə: Təmiz, etibarlı mənbə.
- Pak ətraf mühit: Çirklənməmiş, təmiz ətraf mühit.