Partizanlıq (is.) – Müstəqil, mərkəzləşdirilməmiş hərbi qüvvələr tərəfindən, adətən düşmən tərəfindən işğal olunmuş ərazilərdə, rəsmi ordunun kənarında aparılan hərbi əməliyyatlarda iştirak etmək; belə əməliyyatların ümumi xarakteri və mahiyyəti. Partizanlıq, gizlilik, sürpriz hücumlar, kiçik qruplar halında hərəkət etmək və düşmən arxasında fəaliyyət göstərmək kimi taktikaları əhatə edir. Partizanların əsas məqsədi düşmən qüvvələrinə zərbələr endirmək, onların logistika və əlaqələrini pozmaq, mənəviyyəsini sarsıtmaq və ümumi milli mübarizəyə dəstək olmaqdır.
Partizanlıq termini, həmçinin, partizan hərəkatına, yəni müəyyən bir ideologiyanı və ya siyasi məqsədi müdafiə edən partizan qruplarının birgə fəaliyyətinə də işarə edə bilər. Bu kontekstdə, partizanlıq, yalnız hərbi əməliyyatları deyil, həm də siyasi təbliğat, kəşfiyyat və digər fəaliyyətləri əhatə edə bilər. Məlumat toplamaq, əhali arasında dəstək toplamaq və düşmən qüvvələrinə qarşı informasiya müharibəsi aparmaq da partizanlığın ayrılmaz hissəsidir.
Tarixən, müxtəlif dövr və ölkələrdə partizanlıq fərqli formalar almışdır. Məsələn, Milli Azadlıq Mübarizəsi dövründəki partizanlıq, Sovet-Alman müharibəsindəki partizanlıqdan fərqlənirdi. Lakin, hər iki halda da, partizanlıq, müqavimət göstərməyin və işğalçı qüvvələrə qarşı mübarizə aparmağın əsas üsullarından biri olaraq qalmışdır. Partizanlığın müvəffəqiyyəti, əhalinin dəstəyi, partizanların hərbi təlimi, taktiki bacarığı və siyasi məqsədlərinin aydınlığı kimi amillərdən asılıdır.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "partizan" sözü italyan dilindəki "partito" (partiya) sözündən törəmişdir. Partizanlar, adətən, müəyyən bir siyasi partiya və ya ideologiyanı dəstəkləyirlər və bu, onların hərəkətlərinin siyasi kontekstini müəyyən edir. Bu səbəbdən də, partizanlıq yalnız hərbi deyil, həm də siyasi bir hadisədir.