Pıçıldaşma sözü "pıçıldaşmaq" feilindən törəmə isimləşmədir. Lüğətlərdə sadəcə olaraq "pıçıldamaq" hərəkətinin nəticəsi, yəni pıçıldamaq əməlinin törətdiyi hal kimi izah olunsa da, daha geniş və dəqiq bir tərif vermək mümkündür. Pıçıldaşma, iki və ya daha çox şəxs arasında alçaq səslə, gizlincə, eşidilməməsi üçün səylə aparılan söhbət, qısaca, gizli danışıq deməkdir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "pıçılda-" kökü köhnə türk dillərindən gəlir və alçaq səslə danışma, nəfəs verərək demək mənasını ehtiva edir. "-ma" isə feil şəkilçisidir. Beləliklə, pıçıldaşma, alçaq səslə, nəfəs verərək bir-biri ilə danışan şəxslər arasında baş verən qarşılıqlı əlaqəni ifadə edir. Bu əlaqənin məqsədi açıq şəkildə danışmaq istənməyən məlumatları bölüşmək, gizli danışıq aparmaq, ya da başqalarının eşitməsini istəmədikləri məsələləri müzakirə etmək ola bilər.
Pıçıldaşma həm müsbət, həm də mənfi kontekstlərdə işlənə bilər. Məsələn, sevgilinin qulağına pıçıldaşma romantikanı ifadə edə bilər: "Sevgilisi qulağına şirin sözlər pıçıldayırdı." Digər tərəfdən, gizli plan qurmaq, intriqa hazırlamaq məqsədilə aparılan pıçıldaşma mənfi məna daşıyır: "Onların pıçıldaşmaları şübhə doğurdu." Verilən nümunədə İ.Hüseynovun istifadəsində olduğu kimi, "eyhamlar, tanış-biliş arasında pıçıldaşmalar" ifadəsi gizli danışıqlar, gizli məlumat mübadiləsi mənasını verir. Həmçinin, pıçıldaşma, uşaqların gizli oyunları, xüsusi söhbətləri üçün də işlənə bilər.
Qısacası, pıçıldaşma yalnız alçaq səslə danışma deyil, həm də bu danışığın gizlilik, məxfilik və müəyyən bir məqsəd daşıması ilə səciyyələnən bir hadisədir. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilsə də, əsas mahiyyəti gizli danışıqdır.