Pıçıldaşmaq sözü iki və ya daha çox şəxsin alçaq səslə, yəni başqalarının eşitməyəcəyi qədər səssizcə bir-biri ilə danışmasını, söhbət etməsini bildirir. Bu, gizlin, məxfi və ya intim bir söhbəti ifadə edir. Sözün əsasında "pıçıldamaq" felinin -"aşmaq" şəkilçisi ilə qarşılıqlı əlaqəni göstərən məna əlavəsi durur. Beləliklə, "pıçıldaşmaq" "bir-biri ilə pıçıldamaq" mənasını verir.
Etimoloji baxımdan "pıçıldamaq" fəlinin kökü aydın deyildir, lakin onomatopoetik (səs təqlidi) mənşəli olması ehtimalı daha yüksəkdir. Yəni, alçaq səslə danışma hərəkətinin səsini təsvir etmək üçün yaradılmış bir sözdür. Bəzi dillərdə oxşar məna daşıyan sözlər də onomatopoetik mənşəlidir.
Pıçıldaşmanın konteksti söhbətin məzmununa görə dəyişir. Məsələn, dostlar arasında dostluq əlaqələrini möhkəmləndirən bir söhbət, gizli bir planın qurulması, sevgi dolu bir etiraf və ya qorxudan qaynaqlanan gizli bir danışıq pıçıldaşma ilə baş verə bilər. Hər halda, pıçıldaşma söhbətin məxfi və ya az eşidilən olması ilə xarakterizə olunur.
Misal cümlələr:
- Uşaqlar gizlincə pıçıldaşırdılar.
- Həyəcanlı səsləri pıçıldaşmaqla əvəz olundu.
- Onlar uzun müddət bir-birləri ilə pıçıldaşıb, sonra ayrıldılar.
- Mənə yaxınlaşıb, pıçıldaşaraq sirrini açıqladı.
Verilən nümunə cümləsində ("Həmzə Allahqulu ilə bir az pıçıldaşıb, sonra dedi...") pıçıldaşma qısa və önəmli bir məlumat mübadiləsini ifadə edir. Bu, dialoqun başlanğıcını bildirən və əsas söhbətdən əvvəlki bir ön mərhələni təsvir edir.