Potaboy sözü Azərbaycan dilində danışıq dilində geniş yayılmış, lakin rəsmi mənbələrdə az rast gəlinən bir söz olub, əsasən insanın fiziki xüsusiyyətlərini və xarakterini təsvir etmək üçün işlədilir. Lüğətlərdə verilən "boyu alçaq, lakin kök, koppuş, dolğun" tərifi qısadır və sözün bütün mənasını əhatə etmir. Daha dəqiq desək, potaboy sözü, boyunun qısa olmasına baxmayaraq, bədənin digər hissələrinin nisbətən dolğun və möhkəm olmasını ifadə edir. Bu dolğunluq həm fiziki, həm də bəzən metaforik mənada başa düşülür.
Fiziki mənada potaboy, qısa boylu, lakin geniş çiyinlərə, qalın boyuna, güclü əzələlərə malik, kök və möhkəm bədən quruluşuna sahib insanı ifadə edir. Bu xüsusiyyətlər adətən güc və davamlılığı əks etdirir. Sözün kökünün "pota" hissəsi, qab-qacaq üçün istifadə olunan geniş dibli qabları xatırladır və bu da insanın dolğun, geniş bədən quruluşuna işarə edir. "Boy" isə boyun qısa olduğunu göstərir.
Metaforik mənada isə potaboy, hərəkətlərində ləng, fəaliyyətsiz, ağılsız və küt insanı ifadə edə bilər. Verilmiş nümunədə ("Potaboy adamın fəaliyyətsizliyi, kütlüyü Səmədi dəhşətə gətirirdi") məhz bu məna əks olunur. Burada fiziki xüsusiyyətlər, insanın hərəkətsiz və ağılsızlığını ifadə etmək üçün bir vasitə kimi istifadə olunur. Yəni, potaboy sözü, insanın həm fiziki görünüşünü, həm də xarakterini təsvir edə bilər.
Sözün mənşəyi ilə bağlı dəqiq məlumat yoxdur, lakin "pota" və "boy" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəldiyi ehtimal olunur. Sözün işlənmə sahəsi əsasən danışıq dilidir və yazılı ədəbiyyatda az rast gəlinir. Əgər yazılı mətnlərdə istifadə olunursa, əsərin üslubuna və kontekstə uyğun olaraq seçilməlidir. Məlumat azlığı səbəbindən mənşəyi ilə bağlı daha ətraflı məlumat vermək mümkün deyil.