Radiolokasiya [lat. radiare – şüalandırmaq və locatio – yerləşdirmə] – radiodalğaların köməyi ilə məsafəni, istiqaməti və hərəkət sürətini ölçmək prinsipinə əsaslanan texniki sistemdir. Bu sistem, obyektlərdən əks olunan radiodalğalarının qəbul edilməsi və analiz edilməsi yolu ilə onların yerini müəyyən edir. Radiolokasiya həm hərəkət edən, həm də stasionar obyektlərin aşkarlanması və izlənilməsi üçün istifadə olunur.
Radiolokasiyanın əsas prinsipi aşağıdakılardan ibarətdir: güclü radio siqnalı göndərilir, bu siqnal hədəf obyektə dəyib əks olunur və qəbuledici tərəfindən qəbul edilir. Siqnalın göndərilmə və qəbul edilməsi arasındakı zaman fərqi ilə obyektin məsafəsi, siqnalın gəliş istiqaməti ilə isə obyektin istiqaməti təyin edilir. Obyektin hərəkəti Doppler effekti ilə müəyyən edilir – əgər obyekt radiolokasiya stansiyasına doğru hərəkət edirsə, qəbul edilən siqnalın tezliyi artır, əksinə isə azalır. Bu dəyişiklik hərəkət sürətini hesablamağa imkan verir.
Radiolokasiya müxtəlif sahələrdə geniş tətbiq olunur: hava nəqliyyatında (hava limanlarında təyyarələrin eniş-qalxmasını idarə etmək, hava hərəkətinin idarə olunması), dənizçilikdə (gəmilərin naviqasiyası, buzlaqların aşkarlanması), meteorologiyada (hava şəraitinin müşahidəsi, yağışın intensivliyinin ölçülməsi), hərbi işlərdə (hədəflərin aşkarlanması və izlənilməsi, raketlərin idarə olunması) və digər sahələrdə. Radiolokasiyanın müasir növləri çox yüksək dəqiqliklə və geniş diapazonda işləyir, müxtəlif növ hədəfləri aşkar edir və onların xüsusiyyətləri haqqında ətraflı məlumat verir.
Radiolokasiya sistemlərinin fəaliyyət prinsipinə görə müxtəlif növləri mövcuddur: məsələn, pulslu radiolokasiya, davamlı dalğalı radiolokasiya, fazalı radiolokasiya və s. Hər bir növün özünəməxsus üstünlükləri və çatışmazlıqları vardır və müəyyən vəzifələr üçün optimal seçim edilir.