Rahat (ər.) sifət və zərf kimi işlənən bir sözdür. Əsas mənası "əziyyətsiz, əziyyət verməyən, narahat etməyən" deməkdir. Bu mənada rahat, fiziki və ya ruhi olaraq bir narahatlığın, ağrının, əziyyətin olmamasını ifadə edir. Müşahidə olunan bir vəziyyətin, əşyanın və ya hadisənin insanlara yaratdığı narahatlıq, əziyyət və ya çətinlik səviyyəsini göstərir. Məsələn, "Rahat kresloda oturub kitab oxuyurdu" cümləsində rahat sözü, kreslonun istifadəçiyə təmin etdiyi fiziki rahatlığı bildirir. "Rahat bir gecə keçirdi" cümləsində isə rahat, yuxunun sakit və əziyyətsiz keçdiyini ifadə edir. "Səninlə danışmaq rahatdır" cümləsində isə rahatlıq, ünsiyyətin asan və xoş olmasını ifadə edərək psixoloji bir rahatlıqdan bəhs edir.
Rahat sözü, həmçinin geniş mənada "sərbəst, azad, maneəsiz" mənasında da işlənə bilər. Məsələn, "Rahat yaşamaq" ifadəsi maddi və mənəvi cəhətdən ehtiyacların təmin olunduğu, narahatlıq və əngəllərdən azad bir həyatı ifadə edir. "Rahat hərəkət etmək" ifadəsi isə maneəsiz, sərbəst hərəkət etmək mənasını verir. Bu mənada rahat sözü, bir azadlığı, bir maneəsizliyi ifadə edir.
Zərf kimi işləndiyində isə rahat, hərəkətin, vəziyyətin və ya prosesin asan və sürətli baş verməsini bildirir. Misal üçün, "O, rahat nəfəs aldı" cümləsində rahat zərfi nəfəsalmanın asanlıqla baş verməsini ifadə edir. "Yarım saata qədər yenə rahat uçuruq" cümləsində isə rahat, uçuşun asan və problemsiz olacağını bildirir.
Etimalogiyasına gəldikdə, rahat sözü ərəb mənşəlidir. Əsasən "râha" (راحة) sözündən törəmişdir və rahatlıq, istirahət, dincəlmək mənasını daşıyır. Azərbaycan dilinə ərəb dilindən keçmişdir və zamanla dilin tələblərinə uyğunlaşaraq mənaları genişlənib.