Relyativizm [lat. relativus – nisbi] fəlsəfədə idrakın obyektiv həqiqətin mövcudluğunu inkar edən və ya onun insan şüurunun xaricinə çıxmasının mümkün olmadığını iddia edən bir idealist cərəyandır. Relyativizm, həqiqətin nisbi, yəni müəyyən şəraitlərə, mədəniyyətə, baxış bucağına, tarixi dövrə və ya subyektin özünə bağlı olduğunu irəli sürür. Başqa sözlə, relyativizmə görə, mütləq və dəyişməz bir həqiqət yoxdur; həqiqət hər zaman və hər yerdə fərqli ola bilər.
Relyativizm müxtəlif formalarda təzahür edə bilər. Məsələn, epistemoloji relyativizm biliyin mənbəyinin və məhdudiyyətlərinin nisbiliyini vurğulayır. Bu baxış bucağına görə, hər hansı bir biliyin mütləq doğruluğunu sübut etmək mümkün deyil, çünki bütün biliklər müəyyən bir perspektivdən qaynaqlanır. Etik relyativizm isə etik dəyərlərin nisbiliyini qəbul edir və müəyyən bir əxlaqi sistemin digərinə üstünlüyünü inkar edir. Bu baxışa görə, əxlaqi həqiqətlər mədəniyyətə, dövrə və ya fərdin özünə bağlıdır.
Relyativizmin tənqidçiləri əsasən onun həqiqətin axtarışını zəiflətməsinə və sosial-siyasi həyatda qarışıqlıq yaratmasına etiraz edirlər. Əgər bütün həqiqətlər nisbidirsə, o zaman ədalət, haqq-ədalət və demokratiya kimi anlayışların əsası yox olur. Lakin relyativizmin tərəfdarları iddia edirlər ki, relyativizm insan düşüncəsinin mürəkkəbliyini və çoxşaxəliliyinə hörmət göstərir və mədəniyyətlərarası dialoqa töhfə verir.
Relyativizm anlayışının düzgün başa düşülməsi üçün onun fərqli növləri arasındakı fərqləri və hər bir növün arqumentlərini ayrıca təhlil etmək lazımdır. Sadəcə "hər şey nisbidir" deyərək relyativizmi tamamilə anlamaq mümkün deyil. Bu anlayış daha dərin və çoxcəhətli bir təhlili tələb edir.