Riştə-riştə sözü Azərbaycan dilində zərf kimi işlənir və "nazıik-nazık, əriştə kimi" mənasını verir. Lüğətlərdəki bu tərif, sözün əsas mənasını əks etdirir, lakin onun ifadə etdiyi incəlik və parçalanma hissini tam olaraq əhatə etmir. Daha dəqiq ifadə etmək üçün, "riştə-riştə"nin mənasını "çox incə, nazik, sanki əriştə kimi doğranmış, parçalanmış və ya dağılmış halda" kimi izah etmək olar. Bu izahda həm incəlik, həm də parçalanma elementi vurğulanır.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "riştə" sözünün əsas mənasının "əriştə" olduğu görünür. "Riştə-riştə" isə bu sözün təkrarlanması ilə əmələ gəlmiş bir ifadədir. Təkrarlama vasitəsilə incəlik və parçalanma hissi gücləndirilir. "Əriştə"nin incə və uzun olması, bu sözün "riştə-riştə" ifadəsindəki əsas metaforik mənanı müəyyənləşdirir. Yəni, bir şeyin "riştə-riştə" olması, onun əriştə kimi incə şəkildə doğranmasını, parçalanmasını və ya dağılmasını bildirir.
Hüseyn Cavidin misalında ("Doğrayın məni riştə-riştə") söz, fərdin fiziki və ya ruhi parçalanmasını, tamamilə dağılma və məhv olma hisslərini ifadə edir. Bu cümlədə "riştə-riştə" həm fiziki parçalanmanı (məsələn, bədənin parçalara bölünməsi), həm də ruhi parçalanmanı (məsələn, insanın dərin əzablar içində olması və ruhunun dağılması) simvolik olaraq ifadə edə bilər. Bu kontekstdə sözün intensivliyi və dramatikliyi xüsusilə diqqət çəkir.
Başqa cümlələrdə "riştə-riştə"nin necə işlədilə biləcəyinə dair nümunələr:
- Qar yağışı riştə-riştə düşürdü.
- Şüşə riştə-riştə qırıldı.
- Yağış damlaları riştə-riştə pəncərəyə vururdu.
Bu nümunələrdə də "riştə-riştə" sözü, hadisələrin incə, nazik və parçalanmış bir şəkildə baş verməsini ifadə edir.