Ritorika (yun. ῥητορική - rhētorikḗ) termini bir neçə mənada işlənir və bu mənaların hamısı yunan dilindən köklənir. Əsas mənası natiqlik sənəti, yaxud bəlağət elmidir. Bu, nitqin qurulması, təşkili və təqdim edilməsi ilə bağlı qaydaları, prinsipləri və texnikaları araşdıran bir elm sahəsidir. Ritorikanın əsas məqsədi, dinləyicini inandırmaq, həvəsləndirmək və ya məlumatlandırmaq üçün nitqin effektivliyini artırmaqdır. Bu elm, nitqin müxtəlif aspektlərini, o cümlədən nitqin mövzusu və məqsədi, auditoriyanın təhlili, arqumentasiya üsulları, təşkilati quruluş, dil və üslub seçimi, ton və jestlərin istifadəsini əhatə edir.
Ritorika, həmçinin natiqlik nəzəriyyəsi kimi də başa düşülə bilər. Bu, natiqlik sənətinin fəlsəfi əsaslarını, onun məntiqi və psixoloji aspektlərini araşdıran bir sahədir. Ritorikanın nəzəri aspekti, natiqlik sənətinin tarixi, müxtəlif məktəbləri və üsulları haqqında məlumat verir.
Məcaz mənasında isə "ritorika" sözü, qəliz, ibarəli, təmtəraqlı, bəzəkli və həddən artıq süslənmiş üslub deməkdir. Bu mənada, ritorika həqiqi mənasını itirmiş, daha çox formal və süni görünən bir dil istifadəsini ifadə edir. Belə üslub, bəzən məqsədinə çatmaqdan daha çox nitqin öz gözəlliyinə və quruluşuna önəm verdiyindən, anlaşılmaz və səmərəsiz ola bilər. Məsələn: "Onun ritorikası həddindən artıq idi, heç nəyi aydınlaşdırmadı".
Yəni, "ritorika" sözü həm konkret bir elm sahəsini, həm də bir üslub xüsusiyyətini ifadə edə bilər. Kontekstə görə mənasını dəqiqləşdirmək vacibdir.