Rizq (ərəbcə رِزْق - rizq) sözü Azərbaycan dilində əsasən "ruzi", "yeyəcək", "azuqə" mənalarında işlənir. Lakin bu tərif tam həcmli deyildir. Rizq sadəcə yemək və ya yeyəcək qida demək deyil, həm də Allah tərəfindən insanlara verilən, onların yaşamaqları üçün lazım olan bütün nemətləri əhatə edən daha geniş bir anlayışdır. Bu nemətlər yalnız qida ilə məhdudlaşmır, əksinə, sağlamlıq, sərvət, ailə, iş, məskən və sair həyat üçün vacib olan hər şeyi əhatə edir.
Rizq, qazanc, gəlir mənasında da işlənə bilsə də, qazanc sözündən fərqli olaraq, daha çox qədər və tale ilə bağlılığı vurğulayır. Qazanc insanın öz əməyi və səyi nəticəsində əldə etdiyi şeydir, rizq isə Allah tərəfindən verilən, tale tərəfindən müəyyən edilən bir nemətdir. Bu baxımdan, rizq sözü insanın maddi ehtiyaclarının ödənilməsindən daha çox, onun həyatının bütün aspektlərini əhatə edən Allah tərəfindən qədərə yazılmış nemətləri ifadə edir.
Misal üçün, "Rizq artmaz, möhnət artar" atalar sözü rizqun insanın səyi ilə deyil, qədər və tale ilə bağlı olduğunu vurğulayır. İnsan nə qədər çalxşısa da, əgər onun rizqı azdırsa, çətinlikləri artır. "Ac itlər və heyvanlar öz rizqlərini zibildə tapırlar" cümləsində isə rizq daha geniş mənada, yəni həyat üçün lazım olan qidanı tapmaq qabiliyyəti kimi işlənir.
Dil tarixi baxımından, rizq sözü ərəb mənşəli olub, Azərbaycan dilinə İslam dini ilə birlikdə daxil olmuşdur. Sözün mənası və işlənmə üsulları zaman keçdikcə Azərbaycan dilinin imkanları daxilində zənginləşmiş və inşası dəyişmişdir. Ona görə də, sadəcə "yeyəcək" tərifi rizq sözünün zəngin mənasını tam əks etdirmir.