Sancaq (is.) — Dəftərxana ləvazimatı olub, nazik, ucu iti, adətən metal (ümumiyyətlə, polad və ya mis) çubuqcuqdur. Əsasən, kağız vərəqlərini, şəkilləri və ya digər nazik materialları bir-birinə bənd etmək, dəlik açmaq, və ya bir yerdə saxlamaq üçün istifadə olunur. Forma və ölçüsü müxtəlif ola bilər; bəziləri sade bir iynə şəklində, bəziləri isə daha mürəkkəb dizayna malikdir. Bəzi sancaqlar başlıqla təchiz olunur, bəziləri isə başlıqsız olur. Sancağın işlənmə üsulu da dəyişir; bəziləri dəmir yolu ilə hazırlanır, bəziləri isə digər metalların ərintilərindən hazırlanır.
Sancağın mənası, daha geniş mənada, bir şeyləri birləşdirmək, bir yerə yığmaq, birləşdirmək fikrini də əhatə edir. Məsələn, məcazi mənada “fikirləri sancaqlamaq” deyəndə, fikirləri sistemli və ardıcıl şəkildə bir yerə yığmaq, məntiqi əlaqə yaratmaq nəzərdə tutulur.
Sancağın etimologiyası türk dillərindən gəlir. “Sancaq” sözü, “sancmaq” fellə ilə etimoloji əlaqəyə malikdir. “Sancmaq” bir şeyin digərinə batdırılması, dəlməsi mənasını verir. Bu da sancağın əsas funksiyası ilə - kağızı dəlmək və bənd etmək ilə tam uyğun gəlir.
Cümlələrdə nümunələr:
• O, sancaqla kağızları bir-birinə bənd etdi.
• Köhnə fotoşəkilləri sancaqla albomda saxladı.
• Məlumatları sancaqlayaraq, əsas fikirləri bir yerdə topladı (məcazi mənada).
• Çantadakı sənədlərini sancaqla möhkəm bağladı.
• Qısa və dəqiq cavab üçün fikirlərini diqqətlə sancaqlamağı öyrənməli idi.